słownik Szwedzko-Polski »

ära w języku polskim

SzwedzkiPolski
ära

honorczyjeś poczucie godności

ära [~n] substantiv

sławanoun

ära [~n]

zaszczytcoś, co jest powodem do dumy; wyróżnienie, docenienie

ärad [ärat ~e] adjektiv

szanowny(podniośle) wzbudzający szacunek, godny szacunku, poważania, czci
adjective

avskära [-skar, -skurit, -skuren -skuret -skurna, pres. -skär] verb

odcinaćverb
tnąc, uwalniać coś lub kogoś

begära [begärde, begärt, pres. begär] verb

domagać sięverb
wymagać, potrzebować, żądać, chcieć coś dla siebie

prosićverb
zwracać się uprzejmie do kogoś w celu uzyskania czegoś

wymagaćverb
żądać, chcieć coś od kogoś; domagać się

żądaćverb
domagać się czegoś kategorycznie

begäran [best. ~] substantiv

podanienoun
pismo z prośbą skierowane do władz;

prośbanoun
uprzejme zwrócenie się do kogoś w celu uzyskania czegoś; skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia

wnioseknoun
pomysł, propozycja, projekt złożony do dyskusji i podjęcia decyzji o jego przyjęciu lub odrzuceniu

wymaganienoun
wymóg, żądanie, stanowcza potrzeba

żądanienoun
kategorycznie wyrażone życzenie

beskära

obcinaćzmniejszyć ilość pieniędzy na jakiś cel

obniżaćczynić niższym

obniżyćuczynić coś niższym

pochylaćzginać ku dołowi

besvära [~de ~t] verb

peszyćverb
wprawiać w zakłopotanie

trudzićverb

żenującyverb
wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

besvärad [besvärat ~e] adjektiv

zakłopotanyadjective
taki, który wyraża zakłopotanie

zawstydzaćadjective
sprawiać, że ktoś czuje zawstydzenie, wstyd, zakłopotanie

brevbärare [~n; pl. ~, best. pl. -bärarna] substantiv

listonosz(usługi pocztowe, kurierskie, poczta) pracownik urzędu pocztowego, który doręcza adresatom listy i inne przesyłki
noun

listonoszkanoun

budbärare [~n; pl. ~, best. pl. -bärarna] substantiv

posłaniec(książkowy) albo (podniośle) osoba posłana przez kogoś w celu przekazania wiadomości albo wykonania jakiejś misji
noun

bära [bar, burit, buren buret burna, pres. bär] verb

dobrze iśćverb

dźwigaćverb

nabawićverb
doprowadzić kogoś do czegoś niedobrego

nieśćverb
zmieniać położenie jakiegoś przedmiotu, idąc i będąc nim obciążonym

nosićverb
fizycznie trzymając zmieniać położenie zewnętrznego obiektu

nosićverb
o ubraniu, okularach, znakach, itd mieć na sobie

poprowadzić(architektura, architektoniczny) nakreślić kierunek budowy
verb

poprowadzićverb
pójść z kimś lub czymś wyznaczając trasę przez lub do jakiegoś miejsca

taszczyć(potocznie, potoczny) nieść, ciągnąć z trudem coś (rzadziej kogoś), ciężkiego lub niewygodnego
verb

zdarzać sięverb

bära bort

wynosićpodnosić coś i umieszczać poza jakimś obszarem

bära eller brista

wóz albo przewózwyrażenie używane w trudnej sytuacji, gdy mając do wyboru dwie możliwości trzeba podjąć ostateczną decyzję

bära ned

znosićprzemieszczać coś własnymi siłami w dół

bära ner

znosićprzemieszczać coś własnymi siłami w dół

12