słownik Szwedzko-Polski »

änd w języku polskim

SzwedzkiPolski
erkänna [erkände, erkänt, erkänd n. erkänt, pres. erkänner] verb

przyznawaćverb
uznawać czyjąś przewagę, wyższość (i tym podobne, i temu podobne)

przyznawaćverb
zgadzać się z kimś w sprawie czegoś, uznawać coś za słuszne

rodzonyverb
bardzo blisko spokrewniony

uznawaćverb
potwierdzać czyjeś prawa, pozycję, suwerenność

uznawaćverb
stwierdzać, dochodzić do wniosku

uznawaćverb
zgadzać się z czymś

wyznawaćverb
wyjawiać, ujawniać coś; zwłaszcza coś, co dotychczas się ukrywało

zgadzaćverb
wyrażać zgodę, dawać zgodę na coś

estländare [~n; pl. ~, best. pl. -ländarna] substantiv

Estończyk(etnografia, etnograficzny) człowiek narodowości estońskiej, obywatel Estonii, mieszkaniec Estonii
noun

estländsk [~t ~a] adjektiv

estońskiadjective
odnoszący się do Estonii lub Estończyków

expressförsändelse [~n ~r] substantiv

ekspresnoun
pośpieszna przesyłka pocztowa, którą dostarcza się od razu po nadejściu do urzędu pocztowego

falkländare

Falklandczykmieszkaniec Falklandów albo Falklandu

falkländsk

falklandzkizwiązany z Falklandami, dotyczący Falklandów

finländare [~n; pl. ~, best. pl. -ländarna] substantiv

Finnoun
człowiek narodowości fińskiej, obywatel Finlandii, mieszkaniec Finlandii

finländsk [~t ~a] adjektiv

fińskiadjective
odnoszący się do Finów lub Finlandii, pochodzący z Finlandii

flamländska [~n -ländskor] substantiv

flamandzki(językoznawstwo, językoznawczy) dialekt, etnolekt, język używany we Flandrii; jeden z trzech języków urzędowych w Belgii
noun

flamandzkinoun
odnoszący się do regionu w północnej części Belgii, Flandrii

flandryjskinoun
związany z Flandrią, dotyczący Flandrii

fornisländsk [~t ~a] adjektiv

staroislandzkiadjective
używany, powstały, dziejący się w dawnej Islandii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Islandii

fornnederländsk

staroniderlandzkiużywany, powstały, dziejący się w dawnych Niderlandach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niderlandów

fosterland [~et -länder] substantiv

ojczyznanoun
kraj, w którym ktoś się urodził;

framtand [~en -tänder] substantiv

siekacz(stomatologia, stomatologiczny) (anatomia, anatomiczny) przedni ząb służący do odgryzania kęsów pokarmu
noun

frikänna [-kände, -känt, -känd n. -känt, pres. -känner] verb

uwolnićverb
z zarzutów: oczyścić

frände [~n ~r] substantiv

druhnoun

krewnynoun
człowiek mający z kimś wspólnego przodka

pobratymiecnoun

frånhända [-hände, -hänt, -händ n. -hänt, pres. -händer] verb

zdejmowaćverb
zabierać coś z jakiegoś miejsca wysoko lub z wieszaka

fullständig [~t ~a] adjektiv

absolutnyadjective
całkowity, zupełny, bezwzględny

całkowityadjective
taki, który obejmuje całość; jest pełny, zupełny, kompletny, nie jest ułamkowy, częściowy

skończonyadjective
niespodziewający się niczego dobrego, niemogący liczyć na sukces; przegrany

ululany(potocznie, potoczny) zupełnie pijany
adjective

zupełnyadjective
obejmujący całość

fullständighet [~en] substantiv

kompletnośćnoun
cecha tego, co jest kompletne, nie ma braków

zupełnośćnoun
cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia

fullständigt

całkiemw sposób całkowity, zupełny, pełny

całkowiciew sposób całkowity, pełny, bez reszty

na amenbez opamiętania, całkowicie, na całego

fulländad [-ändat ~e] adjektiv

absolutnyadjective
całkowity, zupełny, bezwzględny

zupełnyadjective
mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty

för vilket ändamål

którędyzaimek wprowadzający zdanie podrzędne dotyczące drogi, którą coś lub ktoś się porusza

2345↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek