änd w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| beständighet [~en] substantiv | Konstanca(geografia, geograficzny) miasto w Rumunii, port nad Morzem Czarnym, stolica okręgu; permanencjanoun permanentnośćnoun stałośćnoun |
| beväpnad till tänderna | uzbrojony po zęby(żartobliwie) wyposażony w znaczną ilość broni |
| bita ihop tänderna | |
| blodsfrändskap | więzy krwistosunek pokrewieństwa między osobami |
| blända [~de ~t] verb | olśniewaćverb oślepiaćverb |
| bländande adjektiv | jaskrawy(przenośnie, przenośnia) bardzo wyraźny, dobitny; skrajny rażącyadjective rażącyadjective rozwścieczonyadjective |
| bländverk [~et; pl. ~] substantiv | miraż(książkowy) (przenośnie, przenośnia) coś nieziszczalnego, złudnego; pozory czegoś |
| bläsand [~en -änder] substantiv | świstun(ornitologia, ornitologiczny) Anas penelope, gatunek kaczki, z grupy kaczek właściwych (pływających); |
| brand [~en bränder] substantiv | ogieńnoun pożarnoun |
| brunand [~en -änder] substantiv | głowienka(ornitologia, ornitologiczny) Aythya ferina, eurazjatycki ptak nurkujący; |
| bränd [bränt ~a] adjektiv | zjarany(potocznie, potoczny) mocno opalony |
| bränna [brände, bränt, bränd n. bränt, pres. bränner] verb | obsmażyć(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) opiec na patelni przypalićverb spalić(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec spalićverb wypalaćverb wypalaćverb |
| bända [bände, bänt, bänd n. bänt, pres. bänder] verb | wyłamywaćverb |
| bändelkorsnäbb [~en ~ar] substantiv | |
| cigarettändare [~n; pl. ~, best. pl. -tändarna] substantiv | lichtuga(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) barka portowa przeznaczona do rozładowania statku w celu zmniejszenia zanurzenia zapalniczkanoun |
| dagen i ända | cały boży dzieńprzez cały długi dzień; od rana do wieczora |
| dagslända [~n -sländor] substantiv | efemerydanoun jętka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) wodny owad żyjący bardzo krótko; |
| efter omständigheterna | stosunkowow stosunku do czego lub kogo |
| eländesindex | |
| eländigt | nędzniew sposób nędzny, ubogi, skromny przykrow sposób przykry żałośniew sposób żałosny |
| erkänna [erkände, erkänt, erkänd n. erkänt, pres. erkänner] verb | honorowaćverb przyznawaćverb |
