słownik Polsko-Szwedzki »

ze w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
zenit (przenośnie, przenośnia) najwyższy stopień nasilenia czegoś
noun

zenitsubstantiv

żeński adjective
odnoszący się do kobiety, przeznaczony dla kobiety

feminin [~t ~a]adjektiv

kvinnlig [~t ~a]adjektiv

żenujący verb
wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

besvära [~de ~t]verb

genera [~de ~t]verb

żenujący adjective
wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający

genant [n. ~, ~a]adjektiv

pinsam [~t ~ma]adjektiv

zepsuć o sprzęcie: przestać działać

gå sönder

zepsuć verb
zniszczyć, uszkodzić w sposób uniemożliwiający działanie

fördärva [~de ~t]verb

zepsucie rozkład moralności

sedeförfall

zepsuty (o produkcie spożywczym) nienadający się do spożycia

byte

zepsuty adjective

rutten [ruttet ruttna]adjektiv

żer noun

rov [~et; pl. ~]substantiv

żerdź noun

spira [~n, spiror]substantiv

żerdź noun
długa, prosta gałąź lub cienki pień

sittpinne [~n -pinnar]substantiv

zero (pogardliwie, pogardliwy) osoba nic nie znacząca, nic nie warta

nolla

zero cyfra 0

nolla

zero liczba 0;

noll

nolla [~n, nollor]

zerowy numeral
identyfikowany przez zero; taki, który w określonym porządku liczenia poprzedza pierwszy

nollteräkneord

zerwać (potocznie, potoczny) skończyć związek z kimś

slå upp

zerżnąć noun

lunta [~n, luntor]substantiv

zeschnięty adjective

skrumpen [skrumpet skrumpna]adjektiv

Zesłanie Ducha Świętego (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: święto obchodzone pięćdziesiąt dni po Wielkanocy, w którym wspomina się zstąpienie Ducha Świętego na Maryję i Apostołów
noun

pingst [~en ~ar]substantiv

zespawać verb

svetsa [~de ~t]verb

zespół (medycyna, medyczny) występowanie wad wrodzonych, urazów lub objawów chorobowych w charakterystycznym zestawieniu;
noun

syndrom [~et; pl. ~]substantiv

zespół (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) grupa muzyków występująca razem na scenie
noun

band [~et; pl. ~]substantiv

musikgrupp [~en ~er]substantiv

zespół grupa osób realizująca wspólny cel;

lag [~en, ~ar]

zespół noun
grupa osób realizująca wspólny cel;

grupp [~en ~er]substantiv

zespół Aspergera (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) łagodne zaburzenie rozwoju ze spektrum autyzmu, którego głównym objawem jest trudność w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji międzyludzkich;

Aspergers syndrom

zespół Downa (medycyna, medyczny) zespół wad wrodzonych spowodowany obecnością dodatkowego chromosomu 21;

Downs syndrom

zespół Guillaina-Barrégo (medycyna, medyczny) ostry, zapalny stan chorobowy dotyczący nerwów o nieznanej etiologii;

Guillain-Barrés syndrom

zespół kanału nadgarstka (medycyna, medyczny) zaburzenie będące neuropatią uciskową nerwu pośrodkowego na poziomie kanału nadgarstka

karpaltunnelsyndrom

zespół lęku uogólnionego (psychologia, psychologiczny) zaburzenie, któremu towarzyszy obecność uporczywego lęku nie wiążącego się z żadnym określonym czynnikiem;
noun

ångestneuros [~en ~er]substantiv

zespół muzyczny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzycy wspólnie występujący pod daną nazwą, razem tworzący określoną muzykę

binda

zespół nadpobudliwości psychoruchowej

ADHD

zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (psychologia, psychologiczny) zespół neurorozwojowych zaburzeń psychicznych powodujący deficyty uwagi, hiperaktywność, nadpobudliwość psychoruchową lub impulsywność

ADHD

zespół napięcia przedmiesiączkowego (medycyna, medyczny) zespół objawów psychicznych, fizycznych i emocjonalnych występujący od kilku do kilkunastu dni przed menstruacją, ustępujący z chwilą jej rozpoczęcia;

premenstruellt syndrom

zespół Sjögrena (medycyna, medyczny) choroba autoimmunizacyjna z powstawaniem nacieków limfocytarnych w obrębie gruczołów wydzielania zewnętrznego, charakteryzująca się suchością śluzówek, zwłaszcza jamy ustnej i spojówek;

Sjögrens syndrom

1234

Historia wyszukiwania