tur w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| tur (zoologia, zoologiczny) Bos primigenius, wymarły gatunek ssaka z rodziny wołowatych; noun | uroxe [~n -oxar]substantiv |
| tura noun | runda [~n, rundor]substantiv |
| turban noun kobiece nakrycie głowy stylizowane na męski turban (1.1) | turban [~en ~er]substantiv |
| turban noun męskie nakrycie głowy w postaci zwoju noszone w krajach orientalnych; | turban [~en ~er]substantiv |
| turbina (technologia, technika, techniczny) silnik zmieniający energię kinetyczną cieczy lub gazu na ruch obrotowy; noun | turbin [~en ~er]substantiv |
| turbina parowa noun | ångturbin [~en ~er]substantiv |
| turbot noun | piggvar [~en ~ar]substantiv |
| turbulencja noun chaotycznie poruszające się wiry i strumienie powietrza w atmosferze ziemskiej | turbulens [~en ~er]substantiv |
| turbulencja noun ruch cieczy lub gazu, w którym tory poszczególnych elementów cieczy lub gazu przecinają się ze sobą w chaotyczny sposób | turbulens [~en ~er]substantiv |
| Turcja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) państwo na pograniczu Europy i Azji; noun | Turkietsubstantiv |
| Turczynka noun kobieta narodowości tureckiej, obywatelka Turcji, mieszkanka Turcji | turkiska [~n turkiskor]substantiv |
| Turecka Republika Cypru Północnego państwo w północnej części Cypru, nieuznawane przez społeczność międzynarodową; | |
| turecki (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turcji; noun | turkiska [~n turkiskor]substantiv |
| turecki noun odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp. | turkiska [~n turkiskor]substantiv |
| turecki adjective odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp. | turkisk [~t ~a]adjektiv |
| Turek noun osoba narodowości tureckiej lub obywatel Turcji | turk [~en ~ar]substantiv |
| turkan | |
| turkawka (ornitologia, ornitologiczny) Streptopelia turtur, średniej wielkości ptak leśny podobny do gołębia; noun | turturduva [~n -duvor]substantiv |
| turkijski adjective odnoszący się do grupy ludów zamieszkujących tereny od Syberii po Europę Wschodnią (m.in. Rosję, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgizję, Turkmenię, Azerbejdżan, Turcję), dotyczący ich kultur, dziejów, języków itp.; | turkisk [~t ~a]adjektiv |
| Turkmen noun obywatel Turkmenistanu | turkmen [~en ~er]substantiv turkmenistanier [~n; pl. ~]substantiv |
| Turkmenistan (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) jedno z państw w Azji Środkowej; noun | Turkmenistansubstantiv |
| turkmeński (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turkmenistanu; | |
| turkmeński odnoszący się do Turkmenów lub do Turkmenistanu | |
| Turks i Caicos (geografia, geograficzny) terytorium zależne Wielkiej Brytanii w Ameryce Środkowej, na Oceanie Atlantyckim; | |
| Turku (geografia, geograficzny) miasto na południowo-zachodnim wybrzeżu Finlandii; noun | Åbo [~n ~r]substantiv |
| turkus (mineralogia, mineralogiczny) minerał o barwie niebieskawej lub niebieskozielonej; | |
| turkus noun | cyan [~et el. ~en]substantiv |
| turkus barwa, zielony odcień cyjanu; | |
| turkusowa noun | cyan [~et el. ~en]substantiv |
| turkusowe noun | cyan [~et el. ~en]substantiv |
| turkusowy (jubilerstwo, jubilerski) (mineralogia, mineralogiczny) dotyczący turkusu, wykonany z turkusu, związany z turkusem, ozdobiony turkusem | |
| turkusowy (książkowy) mający kolor niebieskawy lub niebieskawozielony, taki jak kolor turkusu | |
| turlać verb | vältra [~de ~t]verb |
| turma (dawniej, dawny) wieża stanowiąca więzienie noun | elefant [~en ~er]substantiv |
| turmalin (mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy krzemianów; | |
| turniej (sport, sportowy) rozgrywki lub zawody sportowe; noun | turnering [~en ~ar]substantiv |
| tury noun | tur [~en, ~er]substantiv |
| Turyn (geografia, geograficzny) miasto w północno-zachodnich Włoszech nad rzeką Pad; stolica Piemontu; |
