staw w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| przedstawienie noun występ wykonywany na scenie przed publicznością, widowisko | föreställning [~en ~ar]substantiv förevisning [~en ~ar]substantiv uppförande [~t ~n]substantiv uppträdande [~t ~n]substantiv uppvisning [~en ~ar]substantiv |
| przestawać (przestarzałe, przestarzały) obcować z kimś verb | sällskapa [~de ~t]verb umgås [umgicks, umgåtts, pres. umgås]verb |
| przestawać przerywać jakąś czynność, nie robić czegoś dłużej | sluta [~de, ~t] |
| przestawać verb przerywać jakąś czynność, nie robić czegoś dłużej | upphöra [-hörde, -hört, pres. -hör]verb |
| przestawiać zmieniać kolejność czegoś | |
| przestawiać verb zmieniać położenie czegoś | flytta [~de ~t]verb |
| przestawienie (rzeczownik odczasownikowy) od przestawić noun | omställning [~en ~ar]substantiv |
| przestawka (językoznawstwo, językoznawczy) przestawienie głosek lub sylab w wyrazie; noun | metates [~en ~er]substantiv |
| przystawać noun przylegać dokładnie do czegoś; być dopasowanym | anfall [~et; pl. ~]substantiv |
| przystawać verb stawać na krótko; zatrzymywać się na chwilę | avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter]verb |
| przystawać wyrażać zgodę na coś | |
| przystawka (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa serwowana zazwyczaj przed głównym daniem w formie przekąski; noun | förrätt [~en ~er]substantiv |
| rozstaw (technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu noun | avstånd [~et; pl. ~]substantiv |
| samochód dostawczy (motoryzacja) odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków noun | budbil [~en ~ar]substantiv |
| szkoła podstawowa (edukacja, edukacyjny) szkoła, w której dzieci zaczynają obowiązkową naukę; noun | grundskola [~n -skolor]substantiv |
| ustawa (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt normatywny o charakterze powszechnie obowiązującym, najczęściej obecnie uchwalany przez parlament (w niektórych państwach zatwierdzany później przez organ władzy wykonawczej); | |
| ustawać (podniośle) przestawać dziać się lub istnieć verb | sila [~de ~t]verb |
| ustawać (podniośle) przestawać wykonywać coś z powodu zmęczenia verb | avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter]verb |
| ustawać verb | bedarra [~de ~t]verb |
| ustawiać verb | formera [~de ~t]verb |
| ustawiać verb o namiocie: rozbić | lägga [lade el. vard. la, lagt, lagd n. lagt, pres. lägger]verb |
| ustawiać verb powodować określone działanie mechanizmu, urządzenia | ställa [ställde ställt]verb |
| ustawiać verb stawiać w jakimś porządku | arrangera [~de ~t]verb |
| ustawiać verb umieszczać kogoś, coś w określonej pozycji | erinra [~de ~t]verb |
| ustawić verb | rigga [~de ~t]verb |
| ustawiczny adjective | idelig [~t ~a]adjektiv |
| ustawiczny adjective ciągle trwający | ständig [~t ~a]adjektiv |
| ustawienie (rzeczownik odczasownikowy) od ustawić noun | nominering [~en ~ar]substantiv |
| ustawienie (sport, sportowy) sposób rozmieszczenia graczy na boisku noun | nominering [~en ~ar]substantiv |
| ustawienie noun stan konfiguracji udządzenia lub programu | inställning [~en ~ar]substantiv |
| ustawodawca (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ, który stanowi ustawy noun | lagstiftare [~n; pl. ~, best. pl. -stiftarna]substantiv |
| ustawodawczy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opracowujący i wydający ustawy; związany z wydawaniem ustaw adjective | lagstiftandeadjektiv |
| ustawodawstwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całokształt ustaw, przepisów oraz uregulowań prawnych dotyczących danej dziedziny życia, w określonym państwie noun | lagstiftning [~en ~ar]substantiv |
| ustawodawstwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opracowywanie i wydawanie ustaw noun | lagstiftning [~en ~ar]substantiv |
| ustawowy adjective uregulowany ustawą | juridisk [~t ~a]adjektiv |
