Polski | Szwedzki |
---|---|
sługa (dawniej, dawny) osoba, która usługuje | |
niedźwiedzia przysługa noun przysługa przynosząca szkodę temu, komu chciano przysłużyć | björntjänst [~en ~er]substantiv |
obsługa noun czynność obchodzenia się z czymś lub kimś | betjäning [~en ~ar]substantiv service [~n ]substantiv uppassning [~en]substantiv |
obsługa noun zespół osób upoważnionych do zajmowania się czymś | betjäning [~en ~ar]substantiv kundservice [~n]substantiv kundtjänst [~en ~er]substantiv |
posługa (kościelny) w Kościele urząd powierzany wiernemu świeckiemu dla wypełnienia określonych zadań, przede wszystkim podczas liturgii lub w związku z nią; noun | Ministär [~en ~er]substantiv |
posługacz noun | städ [~et; pl. ~]substantiv |
przysługa noun grzeczność wyświadczona komuś | behag [~et; pl. ~]substantiv |
samoobsługa noun w sklepach, barach itp.: obsługiwanie samego siebie | självbetjäning [~en]substantiv |
usługa noun działalność gospodarcza służąca zaspokajaniu potrzeb ludzi | tjänst [~en ~er]substantiv |
usługa noun okazana pomoc | tjänst [~en ~er]substantiv |
wzajemna przysługa noun | gentjänst [~en ~er]substantiv |
zasługa noun godny docenienia, wartościowy rezultat czyjegoś działania | förtjänst [~en ~er]substantiv |