tjänst w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| tjänst [~en ~er] substantiv | służbanoun usługanoun usługanoun |
| Tjänst [~en ~er] substantiv | sprzyjaćnoun szczęścićnoun |
| tjänsteflicka [~n -flickor] substantiv | służącanoun |
| tjänstefolk [~et; pl. ~] substantiv | czeladź(historia, historyczny, historycznie) dawna służba u magnatów i szlachty używana do posług w domu, jako straż w zamku, grodzie itp., a także towarzysząca swoim panom w wyprawach wojennych; |
| tjänstehjon | pachołekczłowiek pełniący służbę |
| tjänstekvinna [~n -kvinnor] substantiv | urzędniczkanoun |
| tjänsteman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | urzędniknoun zatrudnionynoun |
| björntjänst [~en ~er] substantiv | niedźwiedzia przysługanoun |
| förtjänst [~en ~er] substantiv | zaletanoun zarobeknoun zasługanoun |
| förtjänstfull [~t ~a] adjektiv | zasłużony(książkowy) obdarzany szacunkiem i uznaniem ze względu na swe dokonania czy zasługi |
| gentjänst [~en ~er] substantiv | rewanżnoun |
| gudstjänst [~en ~er] substantiv | nabożeństwo(kościelny) obrzęd religijny, niekiedy znacznie rozbudowany, odbywający się najczęściej w świątyni; |
| göra sin militärtjänst | usługiwaćświadczyć przysługę |
| kundtjänst [~en ~er] substantiv | obsługanoun |
| militärtjänst [~en] substantiv | służba wojskowa(wojskowość, wojskowy) wykonywanie działań, obowiązków wojskowych |
| räddningstjänst [~en ~er] substantiv | pogotowienoun |
| statstjänsteman [~nen; pl. -tjänstemän, best. pl. -tjänstemännen] substantiv | funkcjonariusz(administracja) pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej; |
| säkerhetstjänst [~en ~er] substantiv | służba bezpieczeństwa(administracja) określenie służb państwowych odpowiedzialnych za bezpieczeństwo wewnętrzne kraju |
| tulltjänsteman [~nen; pl. -tjänstemän, best. pl. -tjänstemännen] substantiv | celniknoun |
