Polski | Szwedzki |
---|---|
burak ćwikłowy (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) grupa kultywarów podgatunku buraka zwyczajnego; burak o wyraźnie czerwonej barwie, wykorzystywany szeroko w kulinariach, o cennych właściwościach odżywczych; noun | rödbeta [~n -betor]substantiv |
charakter (psychologia, psychologiczny) zespół cech psychicznych danej osoby noun | karaktär [~en ~er]substantiv |
charakter noun zespół cech wyróżniających dany przedmiot lub zjawisko od innych tego samego rodzaju | karaktär [~en ~er]substantiv |
charakterystyczny typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska | |
charakterystyczny adjective typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska | karakteristisk [~t ~a]adjektiv typisk [~t ~a]adjektiv |
charakterystyczny wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów | |
charakterystyczny adjective wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów | betecknandeadjektiv karakteristisk [~t ~a]adjektiv typisk [~t ~a]adjektiv |
charakterystyka noun opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś | karakterisering [~en ~ar]substantiv karakteristik [~en ~er]substantiv |
charakteryzacja (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) rezultat charakteryzacji (1.1) noun | ansiktsmask [~en ~er]substantiv |
charakteryzować verb | beteckna [~de ~t]verb |
charakteryzować cechować, być cechą | |
charakteryzować verb robić charakterystykę, opisywać cechy charakterystyczne | beskriva [beskrev, beskrivit, beskriven beskrivet beskrivna, pres. beskriver]verb |
charakteryzować verb wykonywać charakteryzację | sminka [~de ~t]verb |
czaprak (jeździectwo, jeździecki) rodzaj kapy zakładanej na konia pod siodło, chroniącej grzbiet zwierzęcia, krótszej od kropierza, czasem ozdobnej; noun | schabrak [~et; pl. ~]substantiv |
czarny charakter noun postać złego, negatywnego bohatera w filmie lub sztuce teatralnej | bov [~en ~ar]substantiv |
czerwony jak burak zaczerwieniony na twarzy z powodu silnej emocji, najczęściej zawstydzenia | |
czworaki verb dotyczący czterech typów, rodzajów | fyrdubbla [~de ~t]verb |
czyrak (medycyna, medyczny) ropne zapalenie skóry w okolicy mieszka włosowego; noun | böld [~en ~er]substantiv |
dziesięcioraki adjective dotyczący dziesięciu typów, rodzajów | tiofaldig [~t ~a]adjektiv |
ekstrakcja (chemia, chemiczny) wyodrębnianie składnika lub składników mieszaniny; noun | utdragning [~en ~ar]substantiv |
ekstrakcja (stomatologia, stomatologiczny) zabieg usunięcia zęba; noun | extrahering [~en]substantiv |
ekstrakt noun produkt sporządzony poprzez zagęszczanie | extrakt [~et; pl. ~]substantiv |
frak noun część męskiego stroju wieczorowego, rodzaj marynarki o połach obciętych z przodu i wydłużonych z tyłu; | frack [~en ~ar]substantiv |
frakcja (chemia, chemiczny) wyodrębniona część składowa mieszaniny substancji o określonych właściwościach noun | giv [~en ~ar]substantiv |
frakcja (poligrafia) czcionki mniejsze od pisma podstawowego, umieszczane powyżej albo poniżej linii pisma noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
frakcja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) grupa partyjna, klub w parlamencie, który prezentuje odrębny program noun | fraktion [~en ~er]substantiv |
frakcja (statystyka, statystyczny) stosunek liczby obserwacji mających pewną właściwość do liczebności całej próby statystycznej; noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
frakcja (technologia, technika, techniczny) część partii kruszywa o jednakowych wymiarach ziaren noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
frakowy noun związany z frakiem, dotyczący fraka; stanowiący część fraka | frack [~en ~ar]substantiv |
fraktal (matematyka, matematyczny) matematyczny obiekt określany jako „samopodobny”, czyli charakteryzujący się m.in. tym, że podczas dowolnego powiększania jego fragmentów, stale zachowuje taką samą złożoność struktury; noun | fraktal [~en ~er]substantiv |
fraktalny noun związany z fraktalem, dotyczący fraktala | fraktal [~en ~er]substantiv |
gruczolakorak (medycyna, medyczny) gruczołowata forma nowotworu | |
Herakles imię męskie; | |
hiperaktywność noun cecha tego, co hiperaktywne; cecha tych, którzy są hiperaktywni | hyperaktivitet [~en]substantiv |
interakcja noun wzajemne oddziaływanie na siebie obiektów (osób, przedmiotów, zjawisk itp.); zetknięcie, spotkanie kilku akcji lub dążeń | interaktion [~en ~er]substantiv |