typisk w języku polskim

Szwedzki	Polski
typisk [~t ~a] adjektiv	charakterystycznyadjective typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska charakterystycznyadjective wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów typowyadjective często spotykany
atypisk [~t ~a] adjektiv	nietypowyadjective inny niż powszechnie spotykany, nie należący do żadnego typu
monotypisk	monotypowy(biologia, biologiczny) (systematyka) związany z monotypem, dotyczący monotypu

Szwedzki

Polski

typisk [~t ~a] adjektiv

charakterystycznyadjective
typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska

charakterystycznyadjective
wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów

typowyadjective
często spotykany

atypisk [~t ~a] adjektiv

nietypowyadjective
inny niż powszechnie spotykany, nie należący do żadnego typu

monotypisk

monotypowy(biologia, biologiczny) (systematyka) związany z monotypem, dotyczący monotypu

Historia wyszukiwania