pi w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| Pierre preposition imię męskie Piotr | Perpreposition |
| pierś (anatomia, anatomiczny) parzysty gruczoł mlekowy człowieka; noun | bröst [~et; pl. ~]substantiv |
| pierś (anatomia, anatomiczny) przednia, górna część tułowia u człowieka lub innego zwierzęcia noun | bröst [~et; pl. ~]substantiv |
| pierścień (jubilerstwo, jubilerski) ozdoba nakładana na palec, masywna obrączka zazwyczaj z oczkiem; noun | ring [~en ~ar]substantiv |
| pierścień noun krąg naokoło czegoś | ring [~en ~ar]substantiv |
| pierścień ślizgowy | |
| pierścień z dzieleniem | |
| pierścień z jedynką | |
| pierścionek noun rodzaj ozdoby na palec, wykonanej zazwyczaj z metalu szlachetnego z oczkiem | ring [~en ~ar]substantiv |
| piersi noun | barm [~en ~ar]substantiv |
| piersiówka noun niewielki, płaski, najczęściej metalowy pojemnik na alkohol, noszony w wewnętrznej kieszeni | fickplunta [~n -pluntor]substantiv |
| pierw (książkowy) najpierw, wpierw, wcześniej adverb | förstadverb |
| pierwiastek (chemia, chemiczny) substancja składająca się z atomów o tej samej liczbie protonów w jądrze (liczbie atomowej); pierwiastek chemiczny; noun | element [~et; pl. ~]substantiv grundämne [~t ~n]substantiv |
| pierwiastek (matematyka, matematyczny) liczba, która po podniesieniu do danej potęgi, jest równa liczbie pierwiastkowanej; noun | rot [~en rötter]substantiv |
| pierwiastek (matematyka, matematyczny) miejsce zerowe funkcji; noun | rot [~en rötter]substantiv |
| pierwiastek chemiczny noun taka substancja chemiczna, która składa się wyłącznie z atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze; | grundämne [~t ~n]substantiv |
| pierwiastek chemiczny noun zbiór wszystkich atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze; | grundämne [~t ~n]substantiv |
| pierwiosnek (ornitologia, ornitologiczny) (zobacz) pierwiosnek zwyczajny noun | gransångare [~n; pl. ~, best. pl. -sångarna]substantiv |
| pierwiosnek lekarski (botanika, botaniczny) Primula veris L., gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych; noun | gullviva [~n -vivor]substantiv |
| pierwiosnek zwyczajny (ornitologia, ornitologiczny) Phylloscopus collybita Vieillot, gatunek drobnego ptaka wędrownego z rodziny świstunek; noun | gransångare [~n; pl. ~, best. pl. -sångarna]substantiv |
| pierworódka (medycyna, medyczny) kobieta, która po raz pierwszy rodzi dziecko noun | förstföderska [~n -föderskor]substantiv |
| pierworodny adjective urodzony jako pierwszy z potomstwa | förstfödd [-fött ~a]adjektiv |
| pierworództwo (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół praw i przywilejów pierworodnego potomka męskiego adjective | förstfödd [-fött ~a]adjektiv |
| pierworództwo adjective bycie pierworodnym synem | förstfödd [-fött ~a]adjektiv |
| pierwotnie | |
| pierwotnie adverb zgodnie z początkiem, odwołując się do najwcześniejszych chwil od powstania | inledningsvisadverb |
| pierwotny adjective prehistoryczny, taki, który istniał bardzo dawno temu | primitiv [~t ~a]adjektiv |
| pierwotny taki, który pozostał w niezmienionej postaci | |
| pierwotny noun ten, który funkcjonuje jako pierwszy | excentriker [~n; pl. ~]substantiv |
| pierwowzór noun początkowy stan czegoś | prototyp [~en ~er]substantiv |
| pierwsza godzina 1 po południu lub w nocy | |
| pierwsza dama nieformalny, honorowy tytuł, przysługujący małżonce głowy (przywódcy) państwa, zwykle żonie prezydenta; | |
| pierwsza pomoc (medycyna, medyczny) pomoc przedmedyczna i medyczna udzielana ofiarom wypadków, rannym na miejscu zdarzenia; | |
| pierwsza wojna światowa (historia, historyczny, historycznie) konflikt zbrojny w latach 1914-1918; | |
| pierwsze koty za płoty pierwsze poczynione próby nie muszą być udane | |
| pierwsze wrażenie opinia wyrobiona przy poznaniu kogoś lub czegoś, stanowiąca punkt odniesienia | |
| pierwszeństwo noun prawo do czegoś przed innymi; prawo bycia pierwszym, zrobienia czegoś na początku; przewaga, wyższość nad czymś lub nad kimś | företräde [~t ~n]substantiv förstaplats [~en ~er]substantiv |
| pierwszoklasista (edukacja, edukacyjny) uczeń klasy pierwszej noun | etta [~n ettor]substantiv |
