słownik Polsko-Szwedzki »
pełno w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| pełno adjective tak, że nic się więcej nie zmieści | full [~t ~a]adjektiv |
| pełnoletni adjective mający wiek, w którym według prawa nabywa się pełnię praw obywatelskich oraz ponosi odpowiedzialność za swoje czyny | myndig [~t ~a]adjektiv |
| pełnoletniość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) regulowany przepisami status prawny osoby, uzyskiwany zwykle po osiągnięciu określonego wieku; noun | myndighet [~en ~er]substantiv |
| pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do działania w czyimś imieniu, wydane przez tę osobę noun | fullmakt [~en ~er]substantiv |
| pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu | |
| pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu noun | ombud [~et; pl. ~]substantiv |
| pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu adjective | fullmäktig [pl. ~e]adjektiv |
| pełnoziarnisty (spożywczy) zawierający niełuskane ziarna zbóż noun | fullkorn [~et; pl. ~]substantiv |
| niepełnoletni adjective niebędący dojrzałym | minderårig [~t ~a]adjektiv |
| niepełnoletniość noun nieposiadanie wieku określonego przez prawo jako wymagany dla pełnoletniości | minoritet [~en ~er]substantiv |
| niepełnosprawność noun bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej | handikapp [~et; pl. ~]substantiv |
| niepełnosprawny adjective nieosiągający wystarczających władz fizycznych lub umysłowych wskutek ułomności swego ciała | funktionshindrad [-hindrat ~e]adjektiv |
| niepełnosprawny adjective osoba niepełnosprawna (1.1) | funktionshindrad [-hindrat ~e]adjektiv |
| zupełność noun cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia | fullständighet [~en]substantiv |
