słownik Szwedzko-Polski »
fullmäktig w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fullmäktig [pl. ~e] adjektiv | pełnomocnik(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu |
| befullmäktigad | pełnomocnik(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu |
