słownik Polsko-Szwedzki »
kac w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| stękać verb mówić zacinająć się | stamma [~de ~t]verb |
| stękać uskarżać się | gny [gnydde, gnytt, pres. gnyr] |
| stękać verb uskarżać się | gnälla [gnällde gnällt]verb jämra [~de ~t]verb klaga [~de ~t]verb kvida [kved, kvidit, pres. kvider]verb |
| stękać wydawać ciężkie westchnienia | gny [gnydde, gnytt, pres. gnyr] stånka [~n, stånkor] |
| stękać verb wydawać ciężkie westchnienia | stöna [~de ~t]verb |
| strzaskać verb rozbić się na kawałki w wyniku uderzenia | krasa [~de ~t]verb |
| strzaskać verb z dużą siłą rozbić na kawałki | krasa [~de ~t]verb |
| stukać verb | smattra [~de ~t]verb |
| stukać powodować charakterystyczny dźwięk, uderzając w twardą powierzchnię | |
| szczekać (zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos | |
| szczękać verb | rassla [~de ~t]verb |
| szukać verb podejmować działanie w celu odnalezienia kogoś lub czegoś, próbować znaleźć | leta [~de ~t]verb söka [sökte sökt]verb |
| szukać dziury w całym doszukiwać się błędów, niedociągnięć, problemów tam, gdzie ich nie ma | |
| szukać igły w stogu siana (przenośnie, przenośnia) szukać czegoś pośród ogromnej ilości innych rzeczy | |
| szukać zwady (książkowy) szukać pretekstu by rozpocząć bójkę, bijatykę, kłótnię | |
| szukać zwady verb | mucka [~de ~t]verb |
| telekomunikacja (technologia, technika, techniczny) przesyłanie sygnałów dźwiękowych i obrazu na odległość noun | telekommunikation [~en ~er]substantiv |
| tkać verb sporządzać tkaninę | väva [vävde vävt]verb |
| tkactwo (włókiennictwo) dział przemysłu włókienniczego i rzemiosła zajmujący się wytwarzaniem tkanin oraz ich wykończeniem; noun | vävning [~en ~ar]substantiv |
| tkacz (ornitologia, ornitologiczny) Philetairus socius, rodzaj ptaka z rodziny wróblowatych; noun | vävare [~n; pl. ~, best. pl. vävarna]substantiv |
| tkacz (rzemiosło, rzemieślniczy) człowiek zajmujący się wyrobem tkanin noun | vävare [~n; pl. ~, best. pl. vävarna]substantiv |
| tryskać wydobywać się nagle, wyrzucać gwałtownie | |
| trzaskać (potocznie, potoczny) robić coś w szybkim tempie i w dużej liczbie | |
| trzaskać verb | frasa [~de ~t]verb |
| trzaskać uderzać mocno, wywołując trzask | |
| trzaskać verb wydawać charakterystyczny krótki odgłos podczas rozpadania, pękania | knastra [~de ~t]verb |
| tykać (potocznie, potoczny) zwracać się do kogoś „ty” zamiast „pan"/"pani” verb | dua [~de ~t]verb |
| tykać o zegarze: wydawać krótki odgłos przy przesunięciu wskazówki | |
| ubikacja noun | toalett [~en ~er]substantiv |
| ubikacja noun urządzenie przeznaczone do załatwiania potrzeb fizjologicznych | tvättfat [~et; pl. ~]substantiv |
| ubikacja kucana rodzaj ubikacji, w której brak muszli i wymagającej korzystania w pozycji kucznej; | |
| uciekać (przenośnie, przenośnia) unikać czegoś, nie chcieć konfrontacji z czymś verb | undfly [-flydde, -flytt, pres. -flyr]verb undvika [-vek, -vikit, pres. -viker]verb |
| uciekać o substancjach: wylewać się, wydostawać się, przeciekać |
