słownik Szwedzko-Polski »

klaga w języku polskim

SzwedzkiPolski
klaga [~de ~t] verb

labiedzićverb
płaczliwie narzekać

narzekaćverb
mówić w sposób wyrażający niezadowolenie

skarżyćverb
wyrażać słownie swoje skargi

stękaćverb
uskarżać się

zawodzićverb
wzbudzać lub wydawać przeciągłe dźwięki zwykle śpiewem lub wyjąc

zrzędzićverb
w męczący sposób narzekać lub krytykować

klagan [best. ~] substantiv

narzekanienoun
skarga, utyskiwanie

powództwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wniosek wniesiony do sądu o rozpoczęcie postępowania w jakiejś sprawie; wniesienie sprawy do sądu
noun

reklamacja(handel, handlowy) zgłoszenie się ze skargą do producenta, wykonawcy usługi; zwrócenie się w celu przedstawienia wad towaru, usługi;
noun

skarganoun
wypowiedź, w której ktoś uskarża się na coś

zażalenienoun
oficjalna skarga

zrzędzenie(książkowy) narzekanie lub krytykowanie w męczący sposób
noun

klagande [~n; pl. ~, best. pl. ~na]

powód(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ten, kto wnosi sprawę cywilną, kto oczekuje skutków prawnych;

anklaga [~de ~t] verb

ciążyćverb
powodować obarczenie, nieznośny ciężar

inkryminować(książkowy) obwiniać, stawiać zarzuty
verb

należnośćverb
kwota, którą trzeba komuś wypłacić

oskarżaćverb
obwiniać kogoś o coś

szarża(wojskowość, wojskowy) gwałtowne natarcie kawalerii
verb

anklagad

oskarżony(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba, przeciw której rozpoczęto postępowanie karne

anklagare [~n; pl. ~, best. pl. -klagarna] substantiv

oskarżyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w procesie karnym osoba wnosząca do sądu akt oskarżenia przeciw komuś
noun

oskarżycielnoun
człowiek, który oskarża

beklaga [~de ~t] verb

przepraszaćverb
wyrażać żal za wyrządzoną przez siebie krzywdę

żałowaćverb
odczuwać żal, być smutnym, przygnębionym

beklagande [~t ~n] substantiv

żalnoun
negatywny stan emocjonalny spowodowany doznaną stratą;

beklagansvärd [-värt ~a] adjektiv

biedakadjective
osoba, której brakuje środków do życia

en dålig hantverkare klagar på sina verktyg

złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicyprzy braku umiejętności zasłaniamy się niesprzyjającymi okolicznościami

åklaga [~de ~t] verb

oskarżać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wnosić oskarżenie (do sądu)
verb

åklagare [~n; pl. ~, best. pl. åklagarna] substantiv

prokurator(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) funkcjonariusz czuwający nad ściganiem przestępstw i oskarżający przed sądem;
noun

överklagande [~t ~n] substantiv

odwołanienoun
zwrócenie się osoby nieakceptującej decyzji jakichś władz do wyższej instancji o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę lub uchylenie wydanej decyzji