słownik Polsko-Szwedzki »
grunt w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| grunt (budownictwo) substancja silnie wiążąca się z podłożem, pełniąca funkcję podkładu przy tynkowaniu, malowaniu, politurowaniu itp., a także w malarstwie, jako podkład pod malowidło; także wyschnięta warstwa tej substancji; noun | jord [~en ~ar]substantiv |
| grunt (przenośnie, przenośnia) zasada, podstawa (najczęściej używane we frazeologizmach) | |
| grunt noun | mylla [~n, myllor]substantiv |
| grunt noun dno jakiegoś akwenu (rzeki, morza, stawu, strumienia) | underdel [~en ~ar]substantiv |
| grunt noun obszar stanowiący czyjąś własność (najczęściej występujące w liczbie mnogiej) | bakgrund [~en ~er]substantiv |
| grunt powierzchnia Ziemi lub innej planety, teren | |
| grunt noun warstwa gleby, która znajduje się przy powierzchni i można ją uprawiać | jord [~en ~ar]substantiv |
| gruntować verb pokrywać jakąś powierzchnię gruntem, warstwą podkładową | grunda [~de ~t]verb |
| gruntowny sięgający do gruntu, dogłębnie wnikający we wszystkie szczegóły | ingående [~t] |
| gruntowny adjective sięgający do gruntu, dogłębnie wnikający we wszystkie szczegóły | djupgåendeadjektiv djuplodandeadjektiv genomgripandeadjektiv grundlig [~t ~a]adjektiv noggrann [-grant ~a]adjektiv |
