bas w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| bas | bas(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) najniższy głos męski; baza(wojskowość, wojskowy) główny obiekt wojskowy, z którego prowadzone są działania bazapodstawa, fundament, ogół elementów istotnych dla powstania i funkcjonowania lub zrozumienia grunt(przenośnie, przenośnia) zasada, podstawa (najczęściej używane we frazeologizmach) podstawato, na czym coś stoi |
| bas [~en, ~ar] | zasada(chemia, chemiczny) związek chemiczny cząsteczek składających się z atomu pierwiastka metalicznego i grupy wodorotlenowej; |
| basal [~t ~a] adjektiv | podstawowyadjective zasadniczyadjective |
| basalt [~en] substantiv | bazalt(geologia, geologiczny) magmowa skała wylewna, o przeważnie czarnej barwie; |
| basaltisk [~t ~a] adjektiv | bazaltowyadjective |
| basar [~en ~er] substantiv | bazar(handel, handlowy) teren, na którym można handlować; plac ze straganami |
| baseball | baseball(sport, sportowy) dyscyplina sportowa, w której najistotniejszym elementem rozgrywki jest odbicie piłki drewnianym kijem; |
| baseboll [~en ~ar] substantiv | baseball(sport, sportowy) dyscyplina sportowa, w której najistotniejszym elementem rozgrywki jest odbicie piłki drewnianym kijem; |
| basebollkeps [~en ~ar] substantiv | bejsbolówka(sport, sportowy) sportowe nakrycie głowy, wykonane z miękkiego materiału, z twardym daszkiem, zazwyczaj z tyłu posiada regulowalne zapięcie |
| basebollspelare | bejsbolista(sport, sportowy) ktoś, kto gra w bejsbol, zawodowo lub rekreacyjnie |
| basebollträ [~et el. ~t; pl. ~n] substantiv | kij bejsbolowy(sport, sportowy) pałka używana do odbijania piłki podczas gry w baseball |
| Basel | Bazylea(geografia, geograficzny) (urbanistyka, urbanistyczny) miasto w Szwajcarii; |
| basera [~de ~t] verb | bazowaćverb opierać(przenośnie, przenośnia) brać coś za podstawę, uzasadniać coś czymś |
| basera sig | opierać(przenośnie, przenośnia) mieć podstawę lub uzasadnienie w czymś |
| basfiol [~en ~er] substantiv | kontrabas(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) największy smyczkowy instrument strunowy; |
| basgitarr [~en ~er] substantiv | gitara basowa(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument strunowy szarpany, najczęściej elektryczny, z progami na gryfie, transponujący o oktawę w dół; |
| basilika [~n basilikor] substantiv | bazylia(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju bazylia (1.1); bazylika(architektura, architektoniczny) typ kościoła wielonawowego, z nawą główną wyższą od naw bocznych, posiadającą okna ponad dachami naw bocznych (w odróżnieniu od kościoła halowego); bazylika(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: duża sala w pałacu bazylika(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: hala sądowa i targowa na forum bazylika(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kościół, któremu nadano taki tytuł bazylika(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) tytuł nadawany przez papieża niektórym kościołom monarchistyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z monarchizmem lub monarchistami rojalistycznynoun |
| basilisk [~en ~er] substantiv | bazyliszek(herpetologia, herpetologiczny) rodzaj jaszczurek; bazyliszek(mitologia, mitologiczny) stwór występujący w legendach, przedstawiany jako kogut o żabich oczach i ogonie żmii, zabijający wzrokiem i oddechem |
| basist [~en ~er] substantiv | kontrabasista(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk grający na kontrabasie |
| basjkir | Baszkirczłonek narodu Baszkirów |
| Basjkirien | Baszkortostan(geografia, geograficzny) autonomiczna republika, wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej; |
| basjkirisk | baszkirskizwiązany z Baszkirami |
| bask [~en ~er] substantiv | Bask(etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego tereny na granicy Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską; |
| basker [~n baskrar] substantiv | beret(krawiectwo) płaskie, okrągłe nakrycie głowy, bez daszka, wykonane zazwyczaj z pilśni lub wełny; |
| basket [~en] substantiv | koszykówka(sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu; |
| basketboll [~en ~ar] substantiv | koszykówka(sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu; |
