słownik Polsko-Szwedzki »
bit w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| bit (informatyka, informatyczny) (matematyka, matematyczny) najmniejsza porcja informacji, liczba binarna, mogąca przyjąć wartości 0 lub 1 | |
| bit (technologia, technika, techniczny) wymienna końcówka w elektrycznych narzędziach do wkręcania; | |
| bita śmietana (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) śmietana o wysokiej zawartości tłuszczu napowietrzona poprzez ubijanie, będąca dodatkiem do deserów, dekoracją napojów lub samodzielnym deserem; noun | vispgrädde [~n]substantiv |
| bitka adverb | stickadverb |
| bitny adjective | tapper [~t tappra]adjektiv |
| bitwa (wojskowość, wojskowy) bezpośrednie starcie zbrojne wojsk skonfliktowanych stron; | strid [stritt, strida] |
| bitwa (wojskowość, wojskowy) bezpośrednie starcie zbrojne wojsk skonfliktowanych stron; noun | batalj [~en ~er]substantiv drabbning [~en ~ar]substantiv fältslag [~et; pl. ~]substantiv sammandrabbning [~en ~ar]substantiv slag [~et; pl. ~]substantiv |
| bity w ciemię | |
| Bitynia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Azji Mniejszej, prowincja rzymska; | |
| abiturient noun uczeń kończący szkołę średnią, przystępujący do matury; | abiturient [~en ~er]substantiv |
| albit (mineralogia, mineralogiczny) minerał, glinokrzemian sodowy; | |
| ambitny adjective taki, który w swoim działaniu kieruje się ambicją | ambitiös [~t ~a]adjektiv |
| arbiter (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rozjemca, sędzia polubowny powołany aby rozstrzygnąć spór noun | skiljedomare [~n; pl. ~, best. pl. -domarna]substantiv |
| arbiter (sport, sportowy) sędzia sportowy noun | domare [~n; pl. ~, best. pl. domarna]substantiv |
| arbitralność (książkowy) cecha tego, co jest arbitralne noun | godtycke [~t ~n]substantiv |
| arbitralny adjective narzucający swoje zdanie, nielubiący sprzeciwu | godtycklig [~t ~a]adjektiv |
| arbitraż noun sąd rozjemczy, polubowne rozstrzygnięcie danej kwestii przez arbitrów | arbitrage [~t ]substantiv |
| barbituran (chemia, chemiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) związek organiczny o właściwościach nasennych i przeciwdrgawkowych noun | barbiturat [~et; pl. ~er el. ~]substantiv |
| dobitnie stanowczo i jasno, często głośno i w obrazowy sposób | |
| dobitność noun cecha tego, co jest dobitne, wyraziste, niepozostawiające wątpliwości | eftertryck [~et; pl. ~]substantiv |
| dobitny adjective wyraźny, który nie pozostawia wątpliwości | emfatisk [~t ~a]adjektiv |
| gambit (szachy, pojęcie szachowe) otwarcie, w którym poświęca się jedną lub kilka bierek, w zamian za uzyskanie lepszej pozycji; noun | gambit [~en ~ar]substantiv |
| gambit hetmański (szachy, pojęcie szachowe) otwarcie szachowe rozpoczynające się od posunięć 1. d4 d5 2. c4; noun | damgambit [~en ~ar]substantiv |
| gambit królewski (szachy, pojęcie szachowe) otwarcie szachowe, rozpoczynające się od ruchów: 1. e4 e5 2. f4; | |
| glinobitka (budownictwo) cegła z niewypalonej gliny, często z domieszką, żwiru, piasku lub słomy | |
| habit noun ubiór zakonny; | kåpa [~n kåpor]substantiv |
| hobbit (fantasy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) niewielka istota ze świata fantastyki charakteryzująca się niskim wzrostem i krępą budową ciała; | |
| hobbit (paleontologia, paleontologiczny) (potocznie, potoczny) wymarły gatunek hominida, Homo floresiensis | |
| kilobit | |
| kontrgambit (szachy, pojęcie szachowe) otwarcie szachowe, w którym czarne poświęcają jedną lub kilka bierek, w zamian za uzyskanie lepszej pozycji; | |
| na dobitkę adverb ponadto, dodatkowo, poza tym, prócz tego | dessutomadverb |
| niezbity adjective niemożliwy do zbicia, obalenia, podważenia | obestridlig [~t ~a]adjektiv |
| odbitka noun | kopia [~n kopior]substantiv |
| odbitka noun zapis graficzny otrzymany określoną metodą techniczną, np. odciskową, drukarską, fotochemiczną | avtryck [~et; pl. ~]substantiv |
| orbita (astronomia, astronomiczny) tor ciała krążącego lub przelatującego obok innego ciała, zakrzywiony w wyniku ich wzajemnego przyciągania; noun | omloppsbana [~n -banor]substantiv |
| orbital (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) (potocznie, potoczny) obszar pokazujący na najbardziej prawdopodobne położenie elektronu w atomie bądź cząsteczce |
