słownik Szwedzko-Polski »

stick w języku polskim

SzwedzkiPolski
stick

lewa(termin karciany) karty wzięte przez gracza na jednym etapie rozgrywki

stick adverb

bitkaadverb

rycinaadverb

sztychadverb

stick emot

wbrewsprzecznie z czymś, na przekór komuś lub czemuś

stick i stäv

przeciwniew sposób przeciwny, odwrotny

wbrewsprzecznie z czymś, na przekór komuś lub czemuś

sticka

drut(rękodzieło, rękodzielniczy) przyrząd do robótek ręcznych;

drzazganiewielki, ostry odłamek jakiegoś materiału (drewna, metalu, szkła itp.)

dziać(włókiennictwo) robić dzianinę: ubranie, tkaninę z nitek na drutach, szydełkiem

robić na drutachwykonywać robotę dzianą na drutach; dziać

spływać(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) (grubiański, grubiańsko) odchodzić, odczepiać się, zostawiać w spokoju

żądlić(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) wbijać żądło

sticka [~n, stickor] substantiv

wiaćnoun

wkładaćnoun

wtykaćnoun

zjeżdżaćnoun

żgaćnoun

sticka [~n, stickor]

uchodzić(przestarzałe, przestarzały) oddalać się, uciekać

sticka av

spieprzać(potocznie, potoczny) uciekać

sticka huvudet i sanden

chować głowę w piasek(przenośnie, przenośnia) uciekać przed czymś, unikać czegoś

sticka upp

podskakiwać(potocznie, potoczny) występować gwałtownie przeciw czemu lub komu

stickkontakt [~en ~er] substantiv

wtyczka(elektryczność) element umożliwiający podłączenie urządzeń elektrycznych, zasilanych z sieci elektrycznej do gniazda elektrycznego;
noun

stickling [~en ~ar] substantiv

flancanoun

odnóżkanoun

sadzonkanoun

stickpropp [~en ~ar] substantiv

wtyczka(elektryczność) element umożliwiający podłączenie urządzeń elektrycznych, zasilanych z sieci elektrycznej do gniazda elektrycznego;
noun

sticksåg [~en ~ar] substantiv

wyrzynarka(technologia, technika, techniczny) elektronarzędzie służące do cięcia drewna, metali i tworzyw sztucznych;
noun

avstickare [~n; pl. ~, best. pl. -stickarna] substantiv

wypadnoun
krótkotrwały wyjazd lub wyjście

bestick [~et; pl. ~] substantiv

sztućcenoun
komplet sztućców

besticka [bestack, bestuckit, bestucken bestucket bestuckna, pres. besticker] verb

przekupywaćverb
zjednywać sobie kogo, dając mu coś wartościowego

przepłacić(przestarzałe, przestarzały) zapłacić za świadczenie nieformalnej lub nielegalnej usługi
verb

smarować(mechanika) dostarczać do ruchomych części smar
verb

besticklig [~t ~a] adjektiv

przekupnyadjective
dający się przekupić

besticklighet [~en] substantiv

przekupnośćnoun
cecha tego, co przekupne; cecha tych, którzy są przekupni

bestickning [~en ~ar] substantiv

przekupstwonoun
uzyskiwanie korzyści poprzez przekazywanie komuś innej korzyści

gravstickel [~n -sticklar] substantiv

rylec(historia, historyczny, historycznie) starożytny przyrząd do pisania na tabliczkach
noun

Gravstickeln

Rylec(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;

joystick [~en; pl. ~ar hellre än ~s] substantiv

joystick(informatyka, informatyczny) manipulator zbudowany z drążka, używany do sterowania programami komputerowymi;
noun

kopparstick [~et; pl. ~] substantiv

kopersztychnoun

12