Polski | Szwedzki |
---|---|
bieg (motoryzacja) przełożenie w skrzyni biegów noun | växel [~n växlar]substantiv |
bieg (sport, sportowy) konkurencja sportowa, w której chodzi o jak najszybsze dobiegnięcie do mety | |
bieg płotkarski (sport, sportowy) rodzaj biegów lekkoatletycznych, w którym zawodnicy pokonują równomiernie rozstawione płotki; noun | häcklöpning [~en]substantiv |
biegacz (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) chrząszcz z rodziny biegaczowatych (Carabidae); noun | jordlöpare [~n; pl. ~, best. pl. -löparna]substantiv |
biegacz (sport, sportowy) osoba uprawiająca jedną z dyscyplin lekkoatletycznych – biegi noun | löpare [~n; pl. ~, best. pl. löparna]substantiv |
bieganie (sport, sportowy) dyscyplina sportowa noun | joggning [~en]substantiv |
bieganina noun | fläng [~et]substantiv |
biegać przemieszczać się szybkimi krokami, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi, być w ruchu, uprawiać biegi | löpa [~n, löpor] springa [~n, springor] |
biegle adjective z łatwością | flytandeadjektiv |
biegle adjective ze znajomością rzeczy | avslutad [-slutat ~e]adjektiv |
biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun elektryczny noun | pol [~en ~er]substantiv |
biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun magnetyczny noun | pol [~en ~er]substantiv |
biegun noun jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu | pol [~en ~er]substantiv |
biegun noun miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy; | pol [~en ~er]substantiv |
biegun magnetyczny (fizyka, fizyczny) miejsce w materiale magnetycznym, w którym natężenie pola magnetycznego jest największe; | |
biegun magnetyczny (geografia, geograficzny) miejsce, w którym linie ziemskiego pola magnetycznego tworzą z powierzchnią Ziemi kąt prosty; | |
biegunka (medycyna, medyczny) częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji; noun | diarré [~n ~er]substantiv |
biegus malutki (ornitologia, ornitologiczny) Calidris minuta, gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych | |
biegus mały (ornitologia, ornitologiczny) Calidris temminckii, gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; noun | mosnäppa [~n -snäppor]substantiv |
biegus rdzawy (ornitologia, ornitologiczny) Calidris canutus, gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; | |
biegus zmienny (ornitologia, ornitologiczny) gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; noun | kärrsnäppa [~n -snäppor]substantiv |
biegłość noun doświadczenie w robieniu czegoś; nabyta wiedza umożliwiająca posiadanie praktycznej zdolności | kunnighet [~en]substantiv |
biegły adjective mający dużą wiedzę lub umiejętności w danej dziedzinie | kunnig [~t ~a]adjektiv |
choroba afektywna dwubiegunowa (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego występują zespoły depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne; | |
dwubiegunowy adjective taki, który ma dwa bieguny | bipolär [~t ~a]adjektiv |
gabinet zabiegowy (medycyna, medyczny) sala przystosowana do wykonywania niewielkich zabiegów medycznych noun | behandlingsrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
koło podbiegunowe (geografia, geograficzny) równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33 na pólkuli północnej i południowej; noun | polcirkel [~n -cirklar]substantiv |
krwiobieg (anatomia, anatomiczny) (medycyna, medyczny) (zobacz) układ krwionośny noun | blodomlopp [~et; pl. ~]substantiv |
lepiej zapobiegać niż leczyć bardziej opłaca się zapobieganie niż naprawianie zaniedbań i błędów | |
obiegowy adjective | gängseadjektiv |
obiegowy noun akceptowany powszechnie, choć niekoniecznie zawsze zgodny z prawdą | allmänning [~en ~ar]substantiv |
obiegowy noun taki, który jest w użyciu ogólnym | ström [~men ~mar]substantiv |
odbiegać verb biegnąc, oddalać się skądś | rymma [rymde, rymt, rymd n. rymt, pres. rymmer, imper. rym]verb |
odbiegać verb odchodzić od przedmiotu sprawy | avvika [-vek, -vikit, -viken -viket -vikna, pres. -viker]verb |
okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna adjective | cirkumpolär [~t ~a]adjektiv |
przebieg noun odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie | förlopp [~et; pl. ~]substantiv händelseförlopp [~et; pl. ~]substantiv process [~en ~er]substantiv skeende [~t ~n]substantiv |