na w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| nachur | |
| nachylenie (rzeczownik odczasownikowy) od nachylić noun | die Schräge [der Schräge; die Schrägen]Substantiv |
| nachylenie noun | der Abfall [des Abfall(e)s; die Abfälle]Substantiv |
| nachylona adjective | schräg [schräger; am schrägsten]Adjektiv |
| nachylone adjective | schräg [schräger; am schrägsten]Adjektiv |
| nachylony adjective | schräg [schräger; am schrägsten]Adjektiv |
| naciągać verb napinać przez ciągnięcie | spannen [spannte; hat gespannt]Verb |
| naciągać verb o płynie nabierać właściwości | ziehen [zog; ist gezogen]Verb |
| naciągać verb osiągać co czyimś kosztem | |
| naciągać verb przedstawiać pewne sprawy nierzetelnie | herbeiziehen [zog herbei; hat herbeigezogen]Verb |
| naciągać verb umieszczać coś na czymś lub na kimś, przeciągając to | aufziehen [zog auf; hat aufgezogen]Verb |
| naciągacz phrase | der Nepp [des Nepps; —]Phrase |
| naciągaczka phrase | der Nepp [des Nepps; —]Phrase |
| naciągnąć verb | überdehnen [überdehnte; hat überdehnt]Verb |
| naciągnięcie noun | die Zerrung [der Zerrung; die Zerrungen]Substantiv |
| nacięcie (medycyna, medyczny) chirurgiczne przecięcie powłok na pewnym odcinku noun | der Schnitt [des Schnitt(e)s; die Schnitte]Substantiv |
| nacięcie (technologia, technika, techniczny) rowek, wgłębienie na pilniku noun | der Hieb [des Hieb(e)s; die Hiebe]Substantiv |
| nacięcie noun efekt nacięcia (1.1) | die Kerbe [der Kerbe; die Kerben]Substantiv |
| nacięcie noun wykonanie ostrym narzędziem przecięcia czegoś, wgłębienia, rowku, znaku | Einschnitt | SchnittSubstantiv |
| nacięcie krocza (medycyna, medyczny) zabieg ginekologiczno-położniczy stosowany często podczas porodu, polegający na nacięciu krocza w celu ochrony przed samoczynnym pęknięciem krocza i ułatwienia porodu; noun | |
| naciek (geologia, geologiczny) osad mineralny wytrącony na powierzchni skały w obrębie jaskini; noun | SpeläothemSubstantiv |
| naciek noun | der Sinter [des Sinters; die Sinter]Substantiv |
| nacierać phrase | anstürmen [stürmte an; ist angestürmt] (gegen mit Akkusativ)Phrase |
| nacisk noun działanie na coś z pewną siłą | der Druck [des Drucks; die Drücke, die Drucke]Substantiv |
| nacisk noun presja, przymus | der Druck [des Drucks; die Drücke, die Drucke]Substantiv |
| nacisk noun zaakcentowanie czegoś, wyróżnienie | die Betonung [der Betonung; die Betonungen]Substantiv |
| naciskać verb działać na coś siłą | drücken [drückte; hat gedrückt]Verb |
| nacja noun | die Nation [der Nation; die Nationen]Substantiv |
| nacjonalista (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zwolennik nacjonalizmu noun | der Nationalist [des Nationalisten; die Nationalisten]Substantiv |
| nacjonalistka noun zwolenniczka nacjonalizmu | der Nationalist [des Nationalisten; die Nationalisten]Substantiv |
| nacjonalistyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z nacjonalizmem lub nacjonalistami, dotyczący nacjonalizmu lub nacjonalistów adjective | nationalistisch [nationalistischer; am nationalistischsten]Adjektiv |
| nacjonalizacja (ekonomia, ekonomiczny) przejmowanie przez państwo przedsiębiorstw, banków, majątków ziemskich lub innego mienia, będącego własnością prywatną lub niemającego właściciela; noun | die Einbürgerung [der Einbürgerung; die Einbürgerungen]Substantiv |
| nacjonalizacja noun | die Nationalisierung [der Nationalisierung; die Nationalisierungen]Substantiv |
| nacjonalizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ideologia społeczno-polityczna i postawa uznająca naród za najwyższe dobro; noun | der Nationalismus [des Nationalismus; —]Substantiv |
| nacjonalizować (ekonomia, ekonomiczny) zmieniać właściciela czegoś z prywatnego na państwowego verb | nationalisieren [nationalisierte; hat nationalisiert]Verb |
| naćpany (pospolicie) odurzony narkotykami adjective | bekifftAdjektiv |
| nacysta phrase | der Nationalsozialist [des Nationalsozialisten; die Nationalsozialisten] (Kurzwort: Nazi)Phrase |
| naczelnik noun osoba stojąca na czele instytucji lub organizacji | Leiter | VorsteherSubstantiv |
| naczelny (zoologia, zoologiczny) zwykle w lm Primates, przedstawiciel rzędu ssaków charakteryzujących się najlepiej rozwiniętym mózgiem; noun | PrimatSubstantiv |
| naczelny adjective będący na pierwszym planie | HandschwingeAdjektiv |
