słownik Polsko-Niemiecki »

de w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
de noun
nazwa litery d / D

DeSubstantiv

de-

de-

de facto (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) tak, jak jest rzeczywiście, zgodnie ze stanem faktycznym
adverb

de factoAdverb

de iure adverb
formalnie, zgodnie z prawem

de jureAdverb

deadline noun
nieprzekraczalny, ostateczny termin zrobienia czegoś

die Deadline [der Deadline; die Deadlines]Substantiv

debata (książkowy) dyskusja, rozprawianie, roztrząsanie problemów
noun

die Debatte [der Debatte; die Debatten]Substantiv

debatować verb
prowadzić debatę

agitieren [agitierte; hat agitiert]Verb

debel (sport, sportowy) gra parami;
noun

das Doppel [des Doppels; die Doppel]Substantiv

debet (bankowość, bankowy) ujemne saldo na koncie;
noun

das Soll [des Soll(s); die Soll, die Solls, die Sölle]Substantiv

debet (księgowość) lewa strona bilansu (z aktywami lub kosztami);
noun

das Soll [des Soll(s); die Soll, die Solls, die Sölle]Substantiv

Debian

Debian

debil (potocznie, potoczny) (obraźliwie) osoba mało inteligentna
noun

dumm [dümmer; am dümmsten]Substantiv

debil (przestarzałe, przestarzały) (medycyna, medyczny) osoba upośledzona umysłowo w stopniu lekkim;
noun

dumm [dümmer; am dümmsten]Substantiv

debil noun

das Ross [des Rosses; die Rosse/Rösser]Substantiv

debiut noun
wydarzenie, kiedy ktoś wykonuje po raz pierwszy publicznie jakąś czynność w jakiejś dziedzinie

das Debüt [des Debüts; die Debüts]Substantiv

debiutancki adjective
związany z osobą debiutanta

das Debüt [des Debüts; die Debüts]Adjektiv

debiutant noun
ten kto debiutuje, odbywa swoje pierwsze wystąpienia (w szczególności to jedno pierwsze) w nowej funkcji

der Debütant [des Debütanten; die Debütanten]Substantiv

debiutować verb
zaczynać coś oficjalnie; występować pierwszy raz; rozpoczynać karierę

debütieren [debütierte; hat debütiert]Verb

debl noun

das Doppel [des Doppels; die Doppel]Substantiv

Debora (biblijny) starotestamentowa prorokini z plemienia Naftalego;
noun

DeboraSubstantiv

Debora noun
imię żeńskie;

DeboraSubstantiv

debugger (informatyka, informatyczny) narzędzie do analizy pracy programów i identyfikacji w nich błędów;
noun

der Debugger [des Debuggers; die Debugger]Substantiv

decentralizacja noun
przeniesienie uprawnień władzy centralnej na lokalne organy władzy,

DenzentralisierungSubstantiv

dech noun

der Atem [des Atems; die —]Substantiv

decybel (fizyka, fizyczny) miara stosunku dowolnych wielkości fizycznych o tym samym wymiarze;
noun

das Dezibel [des Dezibels; —]Substantiv

decydować verb
podejmować decyzję, postanawiać o czymś

beschließen | entscheiden | bestimmen | festlegen | festsetzenVerb

decydujący adjective
przesądzający o czymś, przełomowy

entscheidend | ausschlaggebendAdjektiv

decyhenr (fizyka, fizyczny) (metrologia, metrologiczny) dziesiąta część henra
noun

DezihenrySubstantiv

decylitr noun

der das Deziliter [des Deziliters; die Deziliter]Substantiv

decymetr (metrologia, metrologiczny) jednostka długości równa dziesiątej części metra;
noun

der Dezimeter [des Dezimeters; die Dezimeter]Substantiv

decymetrowy (fizyka, fizyczny) mający długość bliską jednej dziesiątej metra
adjective

dezimetrischAdjektiv

decymetrowy (fizyka, fizyczny) związany z długością rzędu jednej dziesiątej metra
adjective

dezimetrischAdjektiv

decyzja noun
rozstrzygnięcie dokonywane po namyśle

Entscheidung | EntschlussSubstantiv

dedukcja (logika, logiczny) (filozofia, filozoficzny) wnioskowanie od ogólnych tez do szczegółowych wniosków
noun

die Deduktion [der Deduktion; die Deduktionen]Substantiv

dedukować verb

deduzieren [deduzierte; hat deduziert]Verb

dedykacja noun

die Widmung [der Widmung; die Widmungen]Substantiv

dedykować (informatyka, informatyczny) przeznaczać (np. serwer, łącze) do użycia wyłącznie w jednym celu
verb

widmen [widmete; hat gewidmet]Verb

dedykować verb
dodawać dedykację do daru wręczanego komuś; poświęcać komuś (najczęściej własne dzieło: utwór, wiersz itp.)

widmen [widmete; hat gewidmet]Verb

deepfake noun
metoda cyfrowej manipulcji obrazem i filmem przy użyciu zaawansowanych technologii oraz sztucznej inteligecji;

DeepfakeSubstantiv

deeskalacja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (wojskowość, wojskowy) ograniczenie nasilenia jakiegoś rozruchu, agresywnych działań zbrojnych
noun

die Deeskalation [der Deeskalation; die Deeskalationen]Substantiv

12