kara betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| kara noun dolegliwość wymierzona jako sankcja | die Strafe [der Strafe; die Strafen]Substantiv |
| kara cielesna noun kara mająca na celu zadanie bólu fizycznego osobie karanej; | Körperstrafe | ZüchtigungSubstantiv |
| Kara-daria (geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Kirgistanie i Uzbekistanie, po połączeniu z Narynem tworzy Syr-darię; noun | QoradaryoSubstantiv |
| Kara-kum (geografia, geograficzny) piaszczysta pustynia w Turkmenistanie, na Nizinie Turańskiej; noun | KarakumSubstantiv |
| kara pozbawienia wolności noun | der Knast [des Knast(e)s; —, die Knäste, die Knaste]Substantiv |
| kara umowna noun | die Konventionalstrafe [der Konventionalstrafe; die Konventionalstrafen]Substantiv |
| kara więzienia noun | die Haft [der Haft(e)(s); —, die Hafte]Substantiv |
| kara śmierci (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa; noun | die Todesstrafe [der Todesstrafe; die Todesstrafen]Substantiv |
| karabin (wojskowość, wojskowy) indywidualna broń strzelecka o długiej lufie; noun | das Gewehr [des Gewehr(e)s; die Gewehre]Substantiv |
| karabin automatyczny | |
| karabin maszynowy (wojskowość, wojskowy) zespołowa broń samoczynna zasilana amunicją o kalibrze do 20 mm; noun | das Maschinengewehr [des Maschinengewehr(e)s; die Maschinengewehre]Substantiv |
| karabinek noun indywidualna broń strzelecka o lufie krótszej niż w karabinie; | der Karabiner [des Karabiners; die Karabiner]Substantiv |
| karabinier (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w dawnych armiach europejskich: wyborowy żołnierz piechoty i kawalerii noun | der Karabinier [des Karabiniers; die Karabiniers|Karabiniere]Substantiv |
| karabińczyk (technologia, technika, techniczny) (geologia, geologiczny) (jubilerstwo, jubilerski) rodzaj zaczepu w postaci pierścienia z otwieranym zamkiem z jednej strony, używanego do zaczepiania różnych przedmiotów, np. kluczy, zapinania łańcuszków itp.; noun | der Karabinerhaken [des Karabinerhakens; die Karabinerhaken]Substantiv |
| karaczan noun | die Kakerlake [der Kakerlake; die Kakerlaken]Substantiv |
| karaczan madagaskarski (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Gromphadorhina portentosa, gatunek owada występującego w deszczowych lasach na Madagaskarze; noun | Madagaskar-FauchschabeSubstantiv |
| karaczan wschodni (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Blatta orientalis, synantropijny gatunek owada z rodziny karaczanowatych; noun | Bäckerschabe | Gemeine Küchenschabe | Kakerlak | KakerlakeSubstantiv |
| Karaczi (geografia, geograficzny) największe miasto Pakistanu, położone w południowej części kraju; noun | Karatschi [Karatschi(s); —] (pakistanische Hafenstadt)Substantiv |
| Karadż (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w północnym Iranie, po południowej stronie gór Elburs; noun | KaradschSubstantiv |
| karafka noun rodzaj butelki z wąską szyjką; | die Karaffe [der Karaffe; die Karaffen]Substantiv |
| karagen (biochemia, biochemiczny) (spożywczy) rodzaj polisacharydów ekstrahowanych z czerwonych wodorostów, naturalna substancja o wielorakim zastosowaniu w przemyśle spożywczym; noun | CarrageenSubstantiv |
| karaibski adjective dotyczący Karaibów (obszaru) lub Morza Karaibskiego | karibisch [karibischer; am karibischsten]Adjektiv |
| Karaiby (geografia, geograficzny) rejon pomiędzy kontynentami Ameryk; noun | die Karibik [der Karibik; —]Substantiv |
| karaim (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawca karaimizmu noun | KaräerSubstantiv |
| karaimski | |
| karaka (marynarka) typ dawnego statku transportowego; noun | KarackeSubstantiv |
| karakal stepowy (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Caracal caracal Schreber, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Afryce południowo-zachodniej Azji; noun | der Karakal [des Karakals; die Karakals/Karakale]Substantiv |
| karakal stepowy (zoologia, zoologiczny) kot z gatunku karakali stepowych (1.1) noun | der Karakal [des Karakals; die Karakals/Karakale]Substantiv |
| Karakałpacja (geografia, geograficzny) (administracja) autonomiczna republika w granicach Uzbekistanu, położona w zachodniej części kraju i mająca stolicę w Nukusie; noun | KarakalpakistanSubstantiv |
| karakuł (zoologia, zoologiczny) owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki; noun | das Karakulschaf [des Karakulschaf(e)s; die Karakulschafe]Substantiv |
| karakuły (odzieżownictwo) (potocznie, potoczny) futro ze skór jagniąt karakułów; noun | das AstrachanSubstantiv |
| karalny adjective taki, który podlega karze | strafbar [strafbarer; am strafbarsten]Adjektiv |
| karaluch (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Blatta orientalis, duży, żyjący w siedliskach ludzkich owad żywiący się produktami spożywczymi; noun | |
| karambol noun zderzenie się ze sobą wielu pojazdów naraz, zwykle poważne w skutkach | die Karambolage [der Karambolage; die Karambolagen]Substantiv |
| karanie (rzeczownik odczasownikowy) od karać noun | Bestrafen | StrafenSubstantiv |
| karaoke (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) śpiewanie znanych piosenek do odtwarzanej z taśmy melodii w przeznaczonych do tego lokalach noun | KaraokeSubstantiv |
| karapaks (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) twarda grzbietowa powłoka zewnętrzna ciała niektórych zwierząt; noun | CarapaxSubstantiv |
| kararyjczyk noun mieszkaniec Carrary | CarrarerSubstantiv |
| kararyjka noun mieszkanka Carrary | CarrarerinSubstantiv |
| kararyjski adjective związany z Carrarą, dotyczący Carrary | carrarischAdjektiv |
