strafe betyder på polska

Tyska	Polska
die Strafe [der Strafe; die Strafen] Substantiv	karanoun dolegliwość wymierzona jako sankcja
strafen \| bestrafen Verb	karaćverb wymierzać karę
bestrafen [bestrafte; hat bestraft] Verb	pokarać(książkowy) ukarać kilku ludzi po kolei verb ukaraćverb aspekt dokonany od: karać
Bestrafen \| Bestrafung Substantiv	ukaranie(rzeczownik odczasownikowy) od ukarać noun
Bestrafen \| Strafen Substantiv	karanie(rzeczownik odczasownikowy) od karać noun
die Konventionalstrafe [der Konventionalstrafe; die Konventionalstrafen] Substantiv	kara umownanoun
Körperstrafe \| Züchtigung Substantiv	kara cielesnanoun kara mająca na celu zadanie bólu fizycznego osobie karanej;
lebenslange Haftstrafe Substantiv	dożywocie(potocznie, potoczny) kara dożywotniego pozbawienia wolności; noun
die Todesstrafe [der Todesstrafe; die Todesstrafen] Substantiv	kara śmierci(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa; noun

Sökhistorik