Tysk-Polsk ordbok »
karabinier betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Karabinier [des Karabiniers; die Karabiniers|Karabiniere] Substantiv | karabinier(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w dawnych armiach europejskich: wyborowy żołnierz piechoty i kawalerii |
