Tysk-Polsk ordbok »
karakal betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Karakal [des Karakals; die Karakals/Karakale] Substantiv | karakal stepowy(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Caracal caracal Schreber, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Afryce południowo-zachodniej Azji; karakal stepowy(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku karakali stepowych (1.1) |
| Karakalpakistan Substantiv | Karakałpacja(geografia, geograficzny) (administracja) autonomiczna republika w granicach Uzbekistanu, położona w zachodniej części kraju i mająca stolicę w Nukusie; |
