wal meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| gwałcić (książkowy) naruszać siłą zasady lub normy verb | våldta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar]verb |
| gwałcić verb zmuszać do stosunku płciowego | våldta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar]verb |
| gwałciciel noun osoba dopuszczająca się gwałtu | våldtäktsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
| gwałt (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (seksuologia, seksuologiczny) zmuszenie do odbycia stosunku seksualnego lub innej czynności seksualnej; noun | våldtäkt [~en ~er]substantiv |
| gwałtownie | |
| gwałtowny adjective nagły, szybki | våldsam [~t ~ma]adjektiv |
| interwał (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odległość między wysokościami dwóch dźwięków; noun | intervall [~et el. ~en; pl. ~ el. ~er]substantiv |
| inwalida adjective osoba, która jest pozbawiona możliwości pracy (całkowicie lub połowicznie) ze względu na kalectwo, utratę zdrowia | funktionshindrad [-hindrat ~e]adjektiv |
| Jan Kowalski noun ktoś typowy, przeciętny, anonimowy obywatel | medelsvenssonsubstantiv |
| karnawał noun okres od święta Trzech Króli (albo od Bożego Narodzenia, albo od Nowego Roku) do Środy Popielcowej, w czasie którego urządzane są zabawy, bale, maskarady i pochody; | karneval [~en ~er]substantiv |
| kawał (potocznie, potoczny) dowcip, śmieszna historyjka noun | rolighet [~en ~er]substantiv |
| kawałek fragment pewnej całości | bit [~en, ~ar] |
| kawałek noun fragment pewnej całości | del [~en ~ar]substantiv |
| kawaler noun mężczyzna, który nigdy nie był żonaty | ungkarl [~en ~ar]substantiv |
| kawaleria (wojskowość, wojskowy) rodzaj wojsk walczących konno; noun | kavalleri [~et ~er]substantiv |
| kawalerka (budownictwo) mieszkanie jednopokojowe noun | enrummare [~n; pl. ~, best. pl. -rummarna]substantiv |
| kawalkada noun grupa jeźdźców albo pojazdów jadących gdzieś razem | kavalkad [~en ~er]substantiv |
| konował (dawniej, dawny) człowiek niewykształcony, partacz leczący konie i bydło | |
| konował (pogardliwie, pogardliwy) zły, kiepski lekarz noun | kvacksalvare [~n; pl. ~, best. pl. -salvarna]substantiv |
| konwalia (botanika, botaniczny) Convallaria L., roślina z rodziny szparagowatych o białych kwiatach i intensywnym zapachu; | |
| konwalia majowa (systematyka) (botanika, botaniczny) Convallaria majalis L., gatunek rośliny z rodziny szparagowatych; | |
| Kornwalia (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna położona na Półwyspie Kornwalijskim; | |
| kornwalijski związany z Kornwalią, dotyczący Kornwalii | |
| kowal (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Pyrrhocoris apterus, pospolity pluskwiak o charakterystycznym czerwono-czarnym wzorze na odwłoku; | |
| kowal (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyrabiający przedmioty z metalu; noun | smed [~en ~er]substantiv |
| kowalik noun | nötväcka [~n -väckor]substantiv |
| krótkotrwały adjective trwający przez krótki czas | kortvarig [~t ~a]adjektiv |
| kryptowaluta waluta elektroniczna oparta o mechanizmy kryptograficzne | |
| kwalifikacyjny noun dokonujący oceny | kvalificering [~en ~ar]substantiv |
| kwalifikator noun informacja, zwykle w postaci skrótu, podawana przed niektórymi definicjami w słowniku lub encyklopedii, określająca zakres użycia danego wyrazu lub jego charakter | pretention [~en ~er]substantiv |
| kwalifikować verb być przydatnym, upoważnionym do czegoś | kvalificera [~de ~t]verb |
| kwalifikować verb czynić odpowiednim, powołanym do czegoś | kvalificera [~de ~t]verb |
| kwalifikować verb przyporządkowywać do określonej kategorii w oparciu o ściśle ustalone kryteria | klassificera [~de ~t]verb |
| młot kowalski noun | slägga [~n, släggor]substantiv |
| narwal (zoologia, zoologiczny) Monodon monoceros, duży ssak morski z charakterystycznym pojedynczym, spiralnie skręconym kłem, żyjący w morzach arktycznych; noun | narval [~en ~ar]substantiv |
| nawalać verb | trassla [~de ~t]verb |
| nawalić (potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy verb | svika [svek, svikit, sviken sviket svikna, pres. sviker]verb |
| nawalić (potocznie, potoczny) zepsuć się verb | svika [svek, svikit, sviken sviket svikna, pres. sviker]verb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »