Polish-Swedish dictionary »

telefon meaning in Swedish

PolishSwedish
telefon (telekomunikacja) (technologia, technika, techniczny) aparat umożliwiający prowadzenie rozmów;
noun

telefon [~en ~er]substantiv

telefon (telekomunikacja) połączenie wykonane za pomocą aparatu (1.1)
noun

påringning [~en ~ar]substantiv

telefonpåringning [~en ~ar]substantiv

telefonsamtal [~et; pl. ~]substantiv

telefon komórkowy (telekomunikacja) przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych;

mobil [~t, ~a]

telefon komórkowy (telekomunikacja) przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych;
noun

mobiltelefon [~en ~er]substantiv

telefonia (telekomunikacja) system odbioru i przesyłania na odległość dźwięków mowy za pomocą telefonów
noun

telefoni [~n]substantiv

telefonicznie adverb
przez telefon

telefonledesadverb

telefoniczny wykonany za pomocą lub pośrednictwem telefonu

telefon-

telefonować rozmawiać z kimś przez telefon

ringa [komp. ~re, superl. ~st]

telefonować verb
rozmawiać z kimś przez telefon

telefonera [~de ~t]verb

aparat telefoniczny (telekomunikacja) końcowe urządzenie łącza telefonicznego
noun

telefonapparat [~en ~er]substantiv

budka telefoniczna (telekomunikacja) niewielka, lekka budowla z aparatem telefonicznym, ustawiona w miejscu publicznym;
noun

telefonkiosk [~en ~er]substantiv

książka telefoniczna noun
spis właścicieli telefonów wraz z numerami telefonów, posortowany zazwyczaj alfabetycznie albo tematycznie;

telefonkatalog [~en ~er]substantiv

numer telefoniczny (telekomunikacja) ciąg cyfr identyfikujących abonenta telefonicznego
noun

telefonnummer [-numret; pl. ~, best. pl. -numren]substantiv

numer telefonu noun

telefonnummer [-numret; pl. ~, best. pl. -numren]substantiv

↑

Your history

    Online dictionaries

    Might be interested