Polish | Swedish |
---|---|
prawny adjective taki, który zajmuje się prawem jako nauką; jest stosowany w tej dziedzinie | juridisk [~t ~a]adjektiv |
bezprawny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niezgodny z przepisami prawa adjective | olaglig [~t ~a]adjektiv |
bezprawny adjective | olovlig [~t ~a]adjektiv |
krokus uprawny (botanika, botaniczny) Crocus sativus, gatunek rośliny z rodzaju szafran, roślina przyprawowa; noun | saffran [~et hellre än ~en]substantiv |
niepełnosprawny adjective nieosiągający wystarczających władz fizycznych lub umysłowych wskutek ułomności swego ciała | funktionshindrad [-hindrat ~e]adjektiv |
niepełnosprawny adjective osoba niepełnosprawna (1.1) | funktionshindrad [-hindrat ~e]adjektiv |
niepoprawny niezgodny częściowo lub zupełnie z ustalonymi regułami | orätt [n. ~, ~a] |
niepoprawny adjective niezgodny częściowo lub zupełnie z ustalonymi regułami | felaktig [~t ~a]adjektiv inkorrekt [n. ~, ~a]adjektiv oriktig [~t ~a]adjektiv |
niepoprawny adjective taki, który nie zamierza lub nie daje się poprawić | obotlig [~t ~a]adjektiv oefterrättlig [~t ~a]adjektiv oförbätterlig [~t ~a]adjektiv ohjälplig [~t ~a]adjektiv |
nieuprawny o terenie, ziemi, polu: nie nadający się do uprawy lub nie objęty uprawą; taki, który leży odłogiem | |
poprawny zgodny z poprawnością, z normą lub zasadami, nie mający błędów, nie wykraczający poza określoną normę | |
poprawny adjective zgodny z poprawnością, z normą lub zasadami, nie mający błędów, nie wykraczający poza określoną normę | korrekt [n. ~, ~a]adjektiv |
skutek prawny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) następstwo prawne, regulowane przez określone normy prawne, pojawiające się po zaistniałym fakcie prawnym; | |
sprawny adjective | spänstig [~t ~a]adjektiv |
sprawny adjective o człowieku dobrze wykonujący jakieś czynności | erfaren [erfaret erfarna]adjektiv |
sprawny adjective o człowieku lub części ciała o pełnej zdolności ruchowej | arbetsför [~t ~a]adjektiv |
sprawny adjective o instytucji dobrze zorganizowany | smidig [~t ~a]adjektiv |
uprawny o roślinie: nadająca się do wykorzystania w rolnictwie | |
uprawny noun o ziemi: nadająca się do uprawy na niej roślin | åkermark [~en ~er]substantiv |