Polish | Swedish |
---|---|
honor czyjeś poczucie godności | |
honorarium noun wynagrodzenie za pracę lub usługę zazwyczaj wykonywaną jednorazowo, nieregularnie | avgift [~en ~er]substantiv |
honorować noun okazywać honor, wyrażać szczególny szacunek do kogoś | avseende [~t ~n]substantiv |
honorować verb uznawać za ważne, prawomocne | erkänna [erkände, erkänt, erkänd n. erkänt, pres. erkänner]verb |
honorowy adjective mający poczucie godności osobistej | hedervärd [-värt ~a]adjektiv |
honorowy noun niedający zysków materialnych lub niepobierający zapłaty | heder [~n]substantiv |
honorowy noun nominalny, tytularny | heder [~n]substantiv |
honorowy noun taki, który służy do wyróżnienia kogoś lub do okazania szacunku | heder [~n]substantiv |
honorowy adjective zgodny z honorem | hedervärd [-värt ~a]adjektiv |
dyshonor (książkowy) ujma dla honoru noun | kränkning [~en ~ar]substantiv |
niehonorowy adjective niezgodny z poczuciem honoru | neslig [~t ~a]adjektiv |
słowo honoru noun wyrażenie wymawiane przy składaniu obietnicy; przy zaręczaniu czegoś swoim dobrym imieniem, honorem | hedersord [~et; pl. ~]substantiv |
zabójstwo honorowe (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny; noun | hedersmord [~et; pl. ~]substantiv |