słownik Polsko-Szwedzki »

honor w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
honor czyjeś poczucie godności

ära

honorarium noun
wynagrodzenie za pracę lub usługę zazwyczaj wykonywaną jednorazowo, nieregularnie

avgift [~en ~er]substantiv

honorować noun
okazywać honor, wyrażać szczególny szacunek do kogoś

avseende [~t ~n]substantiv

honorować verb
uznawać za ważne, prawomocne

erkänna [erkände, erkänt, erkänd n. erkänt, pres. erkänner]verb

honorowy adjective
mający poczucie godności osobistej

hedervärd [-värt ~a]adjektiv

honorowy noun
niedający zysków materialnych lub niepobierający zapłaty

heder [~n]substantiv

honorowy noun
nominalny, tytularny

heder [~n]substantiv

honorowy noun
taki, który służy do wyróżnienia kogoś lub do okazania szacunku

heder [~n]substantiv

honorowy adjective
zgodny z honorem

hedervärd [-värt ~a]adjektiv

dyshonor (książkowy) ujma dla honoru
noun

kränkning [~en ~ar]substantiv

niehonorowy adjective
niezgodny z poczuciem honoru

neslig [~t ~a]adjektiv

słowo honoru noun
wyrażenie wymawiane przy składaniu obietnicy; przy zaręczaniu czegoś swoim dobrym imieniem, honorem

hedersord [~et; pl. ~]substantiv

zabójstwo honorowe (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny;
noun

hedersmord [~et; pl. ~]substantiv

Historia wyszukiwania