Polski | Szwedzki |
---|---|
eten (chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy alken, bezbarwny i łatwopalny gaz o słodkawym zapachu, fitohormon; noun | eten [~et el. ~en]substantiv etylen [~en el. ~et]substantiv |
bezpretensjonalny adjective prosty, swobodny i naturalny | opretentiös [~t ~a]adjektiv |
detencja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe umieszczenie w zamkniętym ośrodku pod nadzorem, np. w szpitalu psychiatrycznym, ośrodku dla uchodźców noun | häkte [~t ~n]substantiv |
kompetencja noun zakres czyiś uprawnień, władzy, spraw, którymi ktoś zajmuje się | duglighet [~en]substantiv |
kompetencja noun zakres czyjejś wiedzy | duglighet [~en]substantiv |
kompetentny adjective uprawniony do decydowania, posiadający kwalifikacje | kompetent [n. ~, ~a]adjektiv |
niekompetentny adjective nieposiadający pełnych kompetencji lub profesjonalizmu | inkompetent [n. ~, ~a]adjektiv |
petent noun | kund [~en ~er]substantiv |
petent noun człowiek ubiegający się o coś, składający swoją prośbę, podanie w urzędzie, sądzie itp. | kärande [~n; pl. ~, best. pl. ~na]substantiv |
pretensja noun | förtrytelse [~n]substantiv |
pretensja noun roszczenie zgłaszane przez kogoś do czegoś; wymaganie, żądanie | harm [~en]substantiv |
pretensja noun żal, uraza lub ansa do kogoś z jakiegoś powodu; (także, też) słowa wyrażające to uczucie | agg [~et]substantiv |
pretensjonalność noun | chosersubstantiv |
pretensjonalność noun brak naturalności, sztuczność; krygowanie się, mizdrzenie się | tillgjordhet [~en ~er]substantiv |
pretensjonalny adjective | anspråksfull [~t ~a]adjektiv |
uprawnienie, upoważnienie, kompetencja noun | befogenhet [~en ~er]substantiv |