Polish-Swedish dictionary »

ci meaning in Swedish

PolishSwedish
ci (celownik) lp od: ty (nieakcentowane)

dig

ci (mianownik) lm (rodzaj męskoosobowy) od: ten

de här

ci sami pronoun

sammapronomen

ciamajda (potocznie, potoczny) człowiek niezdarny, ślamazarny
noun

mähä [~et el. ~t; pl. ~n]substantiv

ciapać verb
iść z trudem, zwłaszcza po błocie

stövla [~de ~t]verb

ciarki noun

kåre [~n kårar]substantiv

ciasny (przenośnie, przenośnia) ograniczony, zaściankowy
adjective

innerlig [~t ~a]adjektiv

ciasny adjective
o ubraniu: zbyt mały lub wąski

snäv [~t ~a]adjektiv

ciasny taki, w którym jest mało miejsca

nära

ciasteczko (informatyka, informatyczny) zestaw informacji wysyłany przez serwer i przechowywany na komputerze użytkownika, zawierający informacje wykorzystywane później przez serwer;
noun

cookie [~n; pl. ~s]substantiv

kaka [~n kakor]substantiv

ciastko noun
mały, słodki wypiek, często zdobiony kremem, owocami, lukrem;

småkaka [~n -kakor]substantiv

ciasto (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) słodki, deserowy wypiek, zwykle w formie placka;
noun

kaka [~n kakor]substantiv

ciasto (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) surowy półprodukt, gęsta masa powstała z połączenia mąki z wodą, mlekiem lub innymi spożywczymi produktami;

smet [~en, ~er]

ciasto (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) surowy półprodukt, gęsta masa powstała z połączenia mąki z wodą, mlekiem lub innymi spożywczymi produktami;
noun

deg [~en ~ar]substantiv

ciało (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) materia, substancja
noun

kropp [~en ~ar]substantiv

ciało (matematyka, matematyczny) zbiór, którego elementy mogą być dodawane, odejmowane, mnożone i dzielone (z wyjątkiem dzielenia przez zero);
noun

kropp [~en ~ar]substantiv

ciało noun
organizm ludzki lub zwierzęcy

kropp [~en ~ar]substantiv

lekamen [best. ~]substantiv

ciało noun
zwłoki człowieka lub zwierzęcia

kropp [~en ~ar]substantiv

ciało doskonale czarne (fizyka, fizyczny) ciało pochłaniające całkowicie padające na nie promieniowanie;

svartkropp

ciało niebieskie (astronomia, astronomiczny) obiekt będący poza Ziemią, znajdujący się w przestrzeni wszechświata;
noun

himlakropp [~en ~ar]substantiv

ciało obce (medycyna, medyczny) obiekt wprowadzony do organizmu w sposób sztuczny, zwykle utrudniający normalne funkcjonowanie organów

främmande ämne

ciało stałe (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) forma ciała skondensowanego, dawniej jeden ze stanów skupienia, substancja zachowująca objętość i kształt;

fast form

ciało szkliste (anatomia, anatomiczny) przezroczysta substancja wypełniająca wnętrze gałki ocznej;
noun

glaskropp [~en ~ar]substantiv

cicha woda osoba z pozoru cicha, ale zdolna do działań, których nikt by się nie spodziewał

i de lugnaste vattnen går de största fiskarna

cicha woda brzegi rwie osoba, która wydaje się z pozoru cicha, nieśmiała, mało towarzyska, może się okazać w rzeczywistości zupełnie inna – energiczna, zabawna, towarzyska

i de lugnaste vatten går de största fiskarna

cichnąć verb

tystna [~de ~t]verb

cicho adjective
bez wydawania dźwięku lub o niskim natężeniu dźwięku

svag [~t ~a]adjektiv

cichy o małej głośności

stilla [~de, ~t]

cichy adjective
o małej głośności

tyst [n. ~, ~a]adjektiv

ciebie

dig

ciec verb

drypa [dröp, drupit el. drypt, pres. dryper]verb

ciecierzyca (botanika, botaniczny) roślina z gatunku ciecierzyca pospolita uprawiana ze względu na jadalne nasiona;

kikärt

ciecierzyca pospolita (botanika, botaniczny) Cicer arietinum L., gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny bobowatych;

kikärt

cieciorka (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) nasiona ciecierzycy pospolitej, Cicer arietinum

kikärt

ciecz (fizyka, fizyczny) substancja o ciekłym (pośrednim między gazowym a stałym) stanie skupienia

vätska

ciecz łzowa (medycyna, medyczny) mieszanina wody, soli i substancji bakteriobójczych nawilżająca i ochraniająca oko;
noun

tårvätska [~n -vätskor]substantiv

cieczka (zoologia, zoologiczny) (weterynaria, weterynaryjny) (kynologia, kynologiczny) ruja u suki psowatych
noun

brunsttid [~en ~er]substantiv

ciek noun
bieg cieczy, strumień płynącej cieczy

färdriktning [~en ~ar]substantiv

12