Swedish-Polish dictionary »

kropp meaning in Polish

SwedishPolish
kropp [~en ~ar] substantiv

bryła(geometria) figura trójwymiarowa, ściślej – zbiór punktów euklidesowej przestrzeni trójwymiarowej;
noun

ciało(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) materia, substancja
noun

ciało(matematyka, matematyczny) zbiór, którego elementy mogą być dodawane, odejmowane, mnożone i dzielone (z wyjątkiem dzielenia przez zero);
noun

ciałonoun
organizm ludzki lub zwierzęcy

ciałonoun
zwłoki człowieka lub zwierzęcia

tors(anatomia, anatomiczny) górna część tułowia u mężczyzny; klatka piersiowa
noun

tułów(anatomia, anatomiczny) ciało ssaka oprócz głowy i kończyn;
noun

kroppbyggnad

budowa ciałasylwetka, wygląd i właściwości zewnętrzne ciała

kroppkaka [~n -kakor] substantiv

pyza(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) okrągła kluska z surowych tartych ziemniaków i mąki ziemniaczanej, zwykle z farszem mięsnym;
noun

kroppsbyggare [~n; pl. ~, best. pl. -byggarna] substantiv

kulturysta(sport, sportowy) mężczyzna uprawiająca kulturystykę
noun

kroppslig [~t ~a] adjektiv

cielesnyadjective
dotyczący ciała i cielesności

kroppsspråk [~et; pl. ~] substantiv

język ciałanoun
ogół niewerbalnych komunikatów przekazywanych między ludźmi lub zwierzętami;

mowa ciałanoun
zespół niewerbalnych komunikatów jak: gesty i ruchy ciała, mimika, postawa i ukierunkowanie ciała, sposób używania przestrzeni interpersonalnej itp.;

antikropp [~en ~ar] substantiv

przeciwciało(medycyna, medyczny) substancja znajdująca się w organizmach kręgowców lub wytwarzana w odpowiedzi na wprowadzenie antygenów, przed którymi broni organizm;
noun

blodkropp [~en ~ar] substantiv

krwinka(biologia, biologiczny) komórka krwi
noun

förkroppsliga [~de ~t] verb

uosabiaćverb
nadawać cechy ludzkie obiektom lub zjawiskom

förkroppsligande [~t ~n] substantiv

personifikacja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (językoznawstwo, językoznawczy) rodzaj metafory; przedstawianie rzeczy, zwierząt, zjawisk lub pojęć abstrakcyjnych jako postaci ludzkich;
noun

ucieleśnienienoun
to, co uzyskuje realny kształt

wcielenie(rzeczownik odczasownikowy) od wcielić
noun

glaskropp [~en ~ar] substantiv

ciało szkliste(anatomia, anatomiczny) przezroczysta substancja wypełniająca wnętrze gałki ocznej;
noun

himlakropp [~en ~ar] substantiv

ciało niebieskie(astronomia, astronomiczny) obiekt będący poza Ziemią, znajdujący się w przestrzeni wszechświata;
noun

Kristi kropps och blods högtid

Boże Ciało(potocznie, potoczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej;

skevkropp

pierścień z dzieleniem

svartkropp

ciało doskonale czarne(fizyka, fizyczny) ciało pochłaniające całkowicie padające na nie promieniowanie;

över min döda kropp

po moim trupienigdy na to nie pozwolę, nigdy na to się nie zgodzę, sprzeciwiam się absolutnie