Polish-Swedish dictionary »
ale meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| ale conjunction …służący do łączenia zdań wtedy, gdy jedno z nich jest przeciwieństwem drugiego, gdy sytuacja z jednego z nich zachodzi pomimo sytuacji ze zdania drugiego | mensubjunktion |
| ale preposition …służący do łączenia zdań wtedy, gdy podkreślamy, że jedno stwierdzenie nie jest prawdziwe, a drugie jest | utanpreposition |
| ale noun wada, słaba strona | aber [pl. ~]substantiv |
| aleatoryczny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) związany z aleatoryzmem, dotyczący aleatoryzmu, zbudowany na zasadach aleatoryzmu adjective | aleatorisk [~t ~a]adjektiv |
| alef (językoznawstwo, językoznawczy) pierwsza litera alfabetów semickich: m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ا), hebrajskiego (א), syryjskiego (ܐ); | |
| alegat (przestarzałe, przestarzały) dokument, załącznik; noun | tillägg [~et; pl. ~]substantiv |
| alegoreza (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dwustopniowy sposób interpretacji znaków polegający na odczytywaniu najpierw znaczenia dosłownego, a później głębszego; noun | allegori [~n ~er]substantiv |
| alegoria (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) nawiązanie do czegoś/kogoś, przywołanie przekazane nie wprost, ale metaforycznie, za pomocą wypowiedzi zaszyfrowanej w przypowieści; noun | allegori [~n ~er]substantiv |
| alegoryczny (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) taki, który ma poza znaczeniem dosłownym stały umowny sens przenośny adjective | allegorisk [~t ~a]adjektiv |
| aleja noun droga wysadzana po obu stronach drzewami lub krzewami; | allé [~n ~er]substantiv aveny [~n ~er]substantiv |
| alejka noun wąska uliczka spacerowa | gränd [~en ~er]substantiv |
| alejowy noun związany z aleją; mający formę alei | allé [~n ~er]substantiv |
| Aleksander imię męskie; | |
| Aleksandra (mitologia grecka) (zobacz) Kasandra | |
| Aleksandra imię żeńskie; | |
| Aleksandria (geografia, geograficzny) miasto w Egipcie leżące nad brzegiem Morza Śródziemnego; noun | Alexandriasubstantiv |
| aleksandryt (mineralogia, mineralogiczny) minerał, rzadka, przezroczysta odmiana chryzoberylu; | |
| aleksytymia (psychologia, psychologiczny) niezdolność do rozumienia lub identyfikowania emocji oraz ich nazywania i wyrażania; | |
| alemański (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa języka (względnie dialektu) używanego w Szwabii, Badenii, Alzacji i niemieckojęzycznej części Szwajcarii | |
| Aleppo (geografia, geograficzny) muhafaza ze stolicą w Aleppo (1.1) | |
| Aleppo (geografia, geograficzny) największe miasto Syrii, położone w północno-zachodniej części kraju, około 50 km na południe od granicy z Turcją, w połowie drogi między Eufratem a wybrzeżem Morza Śródziemnego; | |
| alergen (medycyna, medyczny) antygen (czynnik) zewnątrzpochodny, który wywołuje reakcję alergiczną; | |
| alergia (medycyna, medyczny) uczulenie, nadmierna reakcja organizmu na jakiś czynnik; noun | allergi [~n ~er]substantiv |
| alergiczka noun | allergiker [~n; pl. ~]substantiv |
| alergiczny adjective związany z alergią | allergisk [~t ~a]adjektiv |
| alergik noun osoba uczulona na działanie alergenów | allergiker [~n; pl. ~]substantiv |
| alergolog (medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób alergicznych noun | allergolog [~en ~er]substantiv |
| alergologia (medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się badaniem, leczeniem i zapobieganiem alergii; noun | allergologi [~n]substantiv |
| Alessandria (geografia, geograficzny) miasto i gmina we Włoszech, w Piemoncie, stolica prowincji Alessandria (1.2); noun | Alexandriasubstantiv |
| aleucki związany z Aleutami (Wyspami Aleuckimi) lub Aleutami (ludźmi) | |
| Aleuta (etnografia, etnograficzny) rdzenny mieszkaniec obszaru Aleutów, Komandorów i zachodniej części Alaski | |
| Aleuty (geografia, geograficzny) archipelag wysp na północy Oceanu Spokojnego, | |
| ależ conjunction wyraz zdumienia, zaskoczenia | nämensubjunktion |
| ambivalencja noun | ambivalens [~en ~er]substantiv |
| ambiwalencja noun współistnienie sprzecznych uczuć, postaw lub opinii | ambivalens [~en ~er]substantiv |
| ambiwalentny adjective charakteryzujący się sprzecznymi uczuciami, postawami lub opiniami | ambivalent [n. ~, ~a]adjektiv |
| Baleary (geografia, geograficzny) archipelag w zachodniej części Morza Śródziemnego; |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »