Polish | Swedish |
---|---|
sączyć verb nalewać powoli; wlewać małymi porcjami | dekantera [~de ~t]verb |
sączyć noun oddzielać osad z zawiesiny; przepuszczać ciecz przez filtr | filter [filtret; pl. ~, best. pl. filtren]substantiv |
sączyć verb pić powoli, małymi porcjami | läppja [~de ~t]verb |
sączyć verb wydobywać się powoli | sippra [~de ~t]verb |
sączyć się verb | drypa [dröp, drupit el. drypt, pres. dryper]verb |
sałatka ziemniaczana (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) sałatka przyrządzana w wielu wariantach, której głównym składnikiem są ugotowane, pokrojone ziemniaki; noun | potatissallad [~en ~er]substantiv |
samowyzwalacz (fotografia) mechanizm lub funkcjonalność oprogramowania aparatu fotograficznego pozwalająca na wyzwolenie spustu samoczynnie po określonym czasie; noun | självutlösare [~n; pl. ~, best. pl. -utlösarna]substantiv |
sandacz (ichtiologia, ichtiologiczny) Sander lucioperca, duża, hodowlana ryba drapieżna zamieszkująca zlewiska mórz europejskich; noun | gös [~en ~ar]substantiv |
ściemniacz noun regulator np. światła | dimmer [~n dimrar]substantiv |
sękacz (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj wypieku cukierniczego przygotowywanego na obrotowym ruszcie; noun | spettekaka [~n -kakor]substantiv |
sflaczały adjective | sladdrig [~t ~a]adjektiv |
siekacz (stomatologia, stomatologiczny) (anatomia, anatomiczny) przedni ząb służący do odgryzania kęsów pokarmu noun | framtand [~en -tänder]substantiv |
skrzypaczka (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) kobieta, która gra na skrzypcach noun | violinist [~en ~er]substantiv |
Słowaczka noun osoba płci żeńskiej narodowości słowackiej, obywatelka Słowacji, mieszkanka Słowacji | slovakiska [~n slovakiskor]substantiv |
słownik wyrazów bliskoznacznych (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów jakiegoś języka z odniesieniami do wyrazów, wyrażeń i zwrotów połączonych z nimi relacją synonimii | |
słuchacz noun osoba, która słucha kogoś lub czegoś | lyssnare [~n; pl. ~, best. pl. lyssnarna]substantiv |
słuchaczka noun | åhörare [~n; pl. ~, best. pl. åhörarna]substantiv |
smacznego zwyczajowe życzenie przyjemności z jedzenia | |
smaczny adjective mający dobry smak; dobrze smakujący | läcker [~t läckra]adjektiv smaklig [~t ~a]adjektiv |
smaczny adjective w dobrym smaku, guście | smakfull [~t ~a]adjektiv |
spaczony noun | vind [~en, ~ar]substantiv |
spawacz noun robotnik zajmujący się spawaniem | svetsare [~n; pl. ~, best. pl. svetsarna]substantiv |
śpiączka (medycyna, medyczny) głębokie zaburzenia świadomości z brakiem przytomności, niereagowaniem nawet na silne bodźce; noun | koma [~n]substantiv |
śpiewaczka noun forma żeńska od: śpiewak | sångerska [~n sångerskor]substantiv |
spinacz wygięty kawałek drutu służący do złączania kartek papieru; | |
spluwaczka noun naczynie przeznaczone do spluwania do niego; | spottkopp [~en ~ar]substantiv |
sprzączka noun element umieszczany na końcu paska, służący do spinania, zapinania; | spänne [~t ~n]substantiv |
sprzątacz noun | städ [~et; pl. ~]substantiv |
sprzątaczka noun | städ [~et; pl. ~]substantiv |
sprzątaczka noun kobieta zawodowo zajmująca się sprzątaniem, zwłaszcza pomieszczeń | städerska [~n städerskor]substantiv |
sraczka (potocznie, potoczny) (wulgarnie, wulgaryzm) biegunka, rozwolnienie noun | knark [~et]substantiv |
stonka ziemniaczana (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) jeden z chrząszczy, szkodnik upraw ziemniaków; noun | koloradoskalbagge [~n -skalbaggar]substantiv |
strzemiączko noun | stigbygel [~n -byglar]substantiv |
szop pracz (zoologia, zoologiczny) szop z gatunku, u którego obserwowano płukanie pokarmu przed spożyciem; noun | tvättbjörn [~en ~ar]substantiv |
szwaczka noun kobieta zawodowo szyjąca w szwalni | sömmerska [~n sömmerskor]substantiv |
taczka noun mały wózek z jednym lub dwoma kółkami używany do transportu przedmiotów lub materiałów sypkich na niewielkich odległościach; | skottkärra [~n -kärror]substantiv |
taczki noun | skottkärra [~n -kärror]substantiv |
tkacz (ornitologia, ornitologiczny) Philetairus socius, rodzaj ptaka z rodziny wróblowatych; noun | vävare [~n; pl. ~, best. pl. vävarna]substantiv |
tkacz (rzemiosło, rzemieślniczy) człowiek zajmujący się wyrobem tkanin noun | vävare [~n; pl. ~, best. pl. vävarna]substantiv |