z meaning in Latin
| Polish | Latin |
|---|---|
| zabójstwo honorowe (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny; noun | |
| zabraniać verb nie pozwalać, odbierać prawo lub nie przyznawać prawa do robienia czegoś | prohibeo [prohibere, prohibui, prohibitus](2nd) |
| zabronić verb aspekt dokonany od: zabraniać | interdico [interdicere, interdixi, interdictus](3rd) |
| zabroniony adjective taki, który jest objęty zakazem | impermissus [impermissa, impermissum]adjective |
| Zabrze (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowej Polsce, na Górnym Śląsku; noun | Sadbrenoun |
| zabudowa noun szafy, półki, szafki montowane w pomieszczeniu na stałe | armarium [armari(i)](2nd) N |
| Zabulon noun imię męskie; | Zabulonnoun |
| zaburzenie noun nieprawidłowość w działaniu czegoś powodująca odchylenie od określonej normy | turba [turbae](1st) F |
| zabytek noun budynek lub rzecz, wykonana na tyle dawno, że ma już wartość historyczną; | monumentum [monumenti](2nd) N |
| Zachariasz noun imię męskie; | |
| Zachary (rzadki, rzadko używany) imię męskie noun | Zachariasnoun |
| zachcianka noun nagła silna chęć na coś | phantasia [phantasiae](1st) F |
| zachęcać verb próbować wzbudzić w kimś chęć do czegoś | hortor [hortari, hortatus sum](1st) DEP |
| zachęta noun czynnik zachęcający | incitāmentumnoun |
| Zacheusz (rzadki, rzadko używany) imię męskie; jedno z imion biblijnych; noun | |
| zachłannie adverb w sposób zachłanny | avidēadverb |
| zachłanność noun nienasycenie w pożądaniu czegoś, żądza posiadania lub doznawania czegoś ponad rzeczywiste potrzeby | avaritia [avaritiae](1st) F |
| zachłanny adjective pragnący więcej niż potrzebuje | voraxadjective |
| zachmurzenie (meteorologia, meteorologiczny) stopień pokrycia nieba przez chmury; noun | nubilositasnoun |
| zachmurzony (meteorologia, meteorologiczny) pokryty chmurami adjective | nūbilusadjective |
| zachmurzony (przenośnie, przenośnia) o niewesołym obliczu adjective | ater [atra -um, atrior -or -us, aterrimus -a -um]adjective |
| zachód (geografia, geograficzny) kierunek wskazywany przez Słońce podczas jego zachodu (1.1) w dniu równonocy; noun | |
| zachód noun chwila zniknięcia słońca, księżyca lub innego ciała niebieskiego za horyzontem | |
| zachód słońca noun zjawisko chowania się słońca za horyzont | occidens [occidentis](3rd) M |
| zachodni adjective mający miejsce na zachodzie, dotyczący zachodu, skierowany na zachód | occidentalis [occidentalis, occidentale]adjective |
| Zachodni Brzeg (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) część Palestyny administrowana przez Izrael; noun | Cisiordanianoun |
| zachodniosłowiański adjective odnoszący się do Słowian zachodnich (Polaków, Czechów, Słowaków, Łużyczan i Kaszubów), związany ze Słowianami zachodnimi, dotyczący zachodniej Słowiańszczyzny | West Slavicaadjective |
| zachodzić verb o ciałach niebieskich: znikać za horyzontem, za chmurą | occidōverb |
| zachodzić verb pokrywać się nalotem | attingereverb |
| zachodzić verb zdarzać się, odbywać się, mieć miejsce | supervenio [supervenire, superveni, superventus](4th) |
| zachorować verb stać się chorym, popaść w chorobę | aegrēscōverb |
| zachowanie noun sposób bycia, postępowania, działania; reakcja na bodźce, sytuacje; | actio | actusnoun |
| zachowywać verb być ciągle w posiadaniu czegoś (także w pamięci) | servo [servare, additional, forms]verb |
| zachowywać verb o tajemnicy: nie wyjawiać | servo [servare, additional, forms]verb |
| zachowywać verb ochraniać coś przed czymś lub przed kimś | conservo [conservare, conservavi, conservatus](1st) |
| zachowywać verb postępować w jakiś sposób | sē gerōverb |
| zachowywać verb pozostawiać coś w niezmienionej postaci; w niezmienionym stanie | servo [servare, additional, forms]verb |
| zachwiać (przenośnie, przenośnia) naruszyć stały, ustalony porządek czegoś verb | agito [agitare, agitavi, agitatus](1st) |
| zachwycać verb wprawiać kogoś w stan zachwytu; być powodem/obiektem czyjegoś zachwytu | dēlectōverb |
| zachwycać verb wyrażać swój podziw wobec czegoś lub kogoś, być olśnionym kimś lub czymś | admiror [admirari, admiratus sum](1st) DEP |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »