Polski | Łacina |
---|---|
zabójstwo honorowe (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny; noun | |
zabraniać verb nie pozwalać, odbierać prawo lub nie przyznawać prawa do robienia czegoś | prohibeo [prohibere, prohibui, prohibitus](2nd) |
zabronić verb aspekt dokonany od: zabraniać | interdico [interdicere, interdixi, interdictus](3rd) |
zabroniony adjective taki, który jest objęty zakazem | impermissus [impermissa, impermissum]adjective |
Zabrze (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowej Polsce, na Górnym Śląsku; noun | Sadbrenoun |
zabudowa noun szafy, półki, szafki montowane w pomieszczeniu na stałe | armarium [armari(i)](2nd) N |
Zabulon noun imię męskie; | Zabulonnoun |
zaburzenie noun nieprawidłowość w działaniu czegoś powodująca odchylenie od określonej normy | turba [turbae](1st) F |
zabytek noun budynek lub rzecz, wykonana na tyle dawno, że ma już wartość historyczną; | monumentum [monumenti](2nd) N |
Zachariasz noun imię męskie; | |
Zachary (rzadki, rzadko używany) imię męskie noun | Zachariasnoun |
zachcianka noun nagła silna chęć na coś | phantasia [phantasiae](1st) F |
zachęcać verb próbować wzbudzić w kimś chęć do czegoś | hortor [hortari, hortatus sum](1st) DEP |
zachęta noun czynnik zachęcający | incitāmentumnoun |
Zacheusz (rzadki, rzadko używany) imię męskie; jedno z imion biblijnych; noun | |
zachłannie adverb w sposób zachłanny | avidēadverb |
zachłanność noun nienasycenie w pożądaniu czegoś, żądza posiadania lub doznawania czegoś ponad rzeczywiste potrzeby | avaritia [avaritiae](1st) F |
zachłanny adjective pragnący więcej niż potrzebuje | voraxadjective |
zachmurzenie (meteorologia, meteorologiczny) stopień pokrycia nieba przez chmury; noun | nubilositasnoun |
zachmurzony (meteorologia, meteorologiczny) pokryty chmurami adjective | nūbilusadjective |
zachmurzony (przenośnie, przenośnia) o niewesołym obliczu adjective | ater [atra -um, atrior -or -us, aterrimus -a -um]adjective |
zachód (geografia, geograficzny) kierunek wskazywany przez Słońce podczas jego zachodu (1.1) w dniu równonocy; noun | |
zachód noun chwila zniknięcia słońca, księżyca lub innego ciała niebieskiego za horyzontem | |
zachód słońca noun zjawisko chowania się słońca za horyzont | occidens [occidentis](3rd) M |
zachodni adjective mający miejsce na zachodzie, dotyczący zachodu, skierowany na zachód | occidentalis [occidentalis, occidentale]adjective |
Zachodni Brzeg (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) część Palestyny administrowana przez Izrael; noun | Cisiordanianoun |
zachodniosłowiański adjective odnoszący się do Słowian zachodnich (Polaków, Czechów, Słowaków, Łużyczan i Kaszubów), związany ze Słowianami zachodnimi, dotyczący zachodniej Słowiańszczyzny | West Slavicaadjective |
zachodzić verb o ciałach niebieskich: znikać za horyzontem, za chmurą | occidōverb |
zachodzić verb pokrywać się nalotem | attingereverb |
zachodzić verb zdarzać się, odbywać się, mieć miejsce | supervenio [supervenire, superveni, superventus](4th) |
zachorować verb stać się chorym, popaść w chorobę | aegrēscōverb |
zachowanie noun sposób bycia, postępowania, działania; reakcja na bodźce, sytuacje; | actio | actusnoun |
zachowywać verb być ciągle w posiadaniu czegoś (także w pamięci) | servo [servare, additional, forms]verb |
zachowywać verb o tajemnicy: nie wyjawiać | servo [servare, additional, forms]verb |
zachowywać verb ochraniać coś przed czymś lub przed kimś | conservo [conservare, conservavi, conservatus](1st) |
zachowywać verb postępować w jakiś sposób | sē gerōverb |
zachowywać verb pozostawiać coś w niezmienionej postaci; w niezmienionym stanie | servo [servare, additional, forms]verb |
zachwiać (przenośnie, przenośnia) naruszyć stały, ustalony porządek czegoś verb | agito [agitare, agitavi, agitatus](1st) |
zachwycać verb wprawiać kogoś w stan zachwytu; być powodem/obiektem czyjegoś zachwytu | dēlectōverb |
zachwycać verb wyrażać swój podziw wobec czegoś lub kogoś, być olśnionym kimś lub czymś | admiror [admirari, admiratus sum](1st) DEP |