Polish | Latin |
---|---|
obstawać verb nie zmieniać własnego zdania | possideo [possidere, possedi, possessus](2nd) |
podstawa noun to, na czym coś stoi | |
podstawowy adjective główny, elementarny | fundamentalisadjective |
postaw (historia, historyczny, historycznie) jednostka miary sukna noun | caryon [caryi]noun |
postawa noun czyjaś budowa ciała | positūranoun |
postawa noun każda pozycja ciała | locus [loci](2nd) M |
postawa noun odruchowo przyjmowana pozycja stojąca; | positūranoun |
postawa noun sposób zachowania | modus [modi](2nd) M |
postawa noun typowy dla danego człowieka stosunek do czegoś; | modus [modi](2nd) M |
postawić verb o stopniach szkolnych: dopisać nowy stopień do ocen danego ucznia | do [dare, dedi, datus](1st) TRANS |
postawić verb podnieść do góry, przywrócić lub nadać komuś lub czemuś postawę stojącą | animo [animare, animavi, animatus](1st) TRANS |
postawić verb przeciwstawić się komuś, okazać upór, nieprzejednaną postawę | adversor [adversari, adversatus sum](1st) DEP |
postawić verb sformułować coś, wystąpić z czymś | animo [animare, animavi, animatus](1st) TRANS |
postawić verb stawiając, umieścić coś lub kogoś na czymś | locōverb |
postawić verb wybudować, wznieść jakąś budowlę, konstrukcję | ērectusverb |
postawić verb zbudować coś na czyjąś cześć | ērectusverb |
postawny adjective muskularny i wysoki, budzący respekt posturą | rōbustusadjective |
powstawać verb zaczynać istnieć, być utworzonym, rozpoczętym | |
pozostawać verb być częścią czegoś; pozostałością, resztą po czymś lub kimś | maneo [manere, mansi, mansus](2nd) |
pozostawać verb być dalej takim samym, bez zmian; nie zmieniać się | maneo [manere, mansi, mansus](2nd) |
pozostawać verb zostać w jakimś miejscu, nie ruszać się skądś | maneo [manere, mansi, mansus](2nd) |
przeciwstawny adjective przeciwstawiający się czemuś lub komuś | obstitusadjective |
przeciwstawny adjective stanowiący kontrast | contrāriusadjective |
przedstawiać verb zapoznawać kogoś z kimś, prezentować komuś kogoś | introduco [introducere, introduxi, introductus](3rd) |
przedstawiciel noun osoba działająca w imieniu kogoś lub czegoś | repraesentativusnoun |
przedstawicielstwo (handel, handlowy) pełnomocnictwo wydane komuś przez przedsiębiorstwo handlowe do występowania w jego interesach noun | repraesentationoun |
przedstawicielstwo noun placówka reprezentująca za granicą rząd swego kraju | repraesentationoun |
przedstawicielstwo noun zespół ludzi wyłonionych spośród określonej grupy, instytucji, itp., upoważniony do reprezentowania jej interesów | repraesentationoun |
przedstawienie noun występ wykonywany na scenie przed publicznością, widowisko | designonoun |
przestawać verb przerywać jakąś czynność, nie robić czegoś dłużej | pausaverb |
przestawiać verb zmieniać położenie czegoś | migratioverb |
przystawać verb przylegać dokładnie do czegoś; być dopasowanym | aptusverb |
przystawać verb stawać na krótko; zatrzymywać się na chwilę | pausaverb |
przystawać verb wyrażać zgodę na coś | accipereverb |
przystawka (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa serwowana zazwyczaj przed głównym daniem w formie przekąski; noun | gustātiōnoun |
rozstaw (technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu noun | abstantia [abstantiae](1st) F |
szkoła podstawowa (edukacja, edukacyjny) szkoła, w której dzieci zaczynają obowiązkową naukę; noun | |
ustawa (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt normatywny o charakterze powszechnie obowiązującym, najczęściej obecnie uchwalany przez parlament (w niektórych państwach zatwierdzany później przez organ władzy wykonawczej); noun | lex [legis](3rd) F |
ustawać (podniośle) przestawać wykonywać coś z powodu zmęczenia verb | pausaverb |
ustawiać verb o namiocie: rozbić | bitumenverb |