Polish-Latin dictionary »
popęd meaning in Latin
| Polish | Latin |
|---|---|
| popęd (psychologia, psychologiczny) wewnętrzny mechanizm motywacyjny, uwarunkowany biologicznie, służący zaspokajaniu podstawowych potrzeb i przetrwaniu organizmu noun | instinctus [instinctus](4th) M |
| popędliwy adjective charakteryzujący się popędliwością, porywczością, impulsywnością | festīnusadjective |
| popędzać verb oddalać się pędem | adaestuōverb |
| popędzać verb skłaniać do pośpiesznego wykonywania czegoś | adaestuōverb |
| popędzać verb zmuszać do ruchu w określonym kierunku | impellōverb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »