pełno meaning in Latin

Polish	Latin
pełno adverb tak, że nic się więcej nie zmieści	plēnusadverb
pełnogłos (językoznawstwo, językoznawczy) zjawisko językowe występowania w językach wschodniosłowiańskich grup „-oro-”, „-olo-”, „-ere-” i „-ele-”, którym w innych językach słowiańskich odpowiadają grupy z jedną samogłoską; noun	pleophonianoun
pełnoletniość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) regulowany przepisami status prawny osoby, uzyskiwany zwykle po osiągnięciu określonego wieku; noun	majōritāsnoun
pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do działania w czyimś imieniu, wydane przez tę osobę noun	plenipotentianoun
pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu noun	vicārianoun
niepełnoletniość noun nieposiadanie wieku określonego przez prawo jako wymagany dla pełnoletniości	minoritas [minoritatis](3rd) F noun
niepełnosprawny adjective nieosiągający wystarczających władz fizycznych lub umysłowych wskutek ułomności swego ciała	claudus [clauda, claudum]adjective
niepełnosprawny noun osoba niepełnosprawna (1.1)	claudusnoun
zupełność noun cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia	plenitudo [plenitudinis](3rd) F noun

Your history