do meaning in Latin
| Polish | Latin |
|---|---|
| dogłębny adjective sięgający sedna | accuratus [accurata -um, accuratior -or -us, accuratissimus -a -um]adjective |
| dogmat (filozofia, filozoficzny) twierdzenie przyjęte bezkrytycznie za pewne bez względu na brak stwierdzenia jego prawdziwości noun | dogma [dogmatis](3rd) N |
| dogmat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) prawda uznana za objawioną przez Kościół noun | dogma [dogmatis](3rd) N |
| dogmatyczny adjective oparty na dogmacie, niepodlegający dyskusji | dogmaticus [dogmatica, dogmaticum]adjective |
| dogodnie adverb przynosząc korzyść | apte [aptius, aptissime]adverb |
| dogodność noun korzystna okoliczność | emolumentum [emolumenti](2nd) N |
| dogodny adjective odpowiedni, właściwy, nadający się do czegoś, odpowiadający określonym potrzebom/wymaganiom | commodus [commoda -um, commodior -or -us, commodissimus -a -um]adjective |
| doić (zootechnika, zootechniczny) pozyskiwać mleko, wyciskając je z wymion krowy lub innego zwierzęcia hodowlanego verb | mulgeōverb |
| dojeżdżać verb jadąc, docierać gdzieś lub zbliżać się do kogoś, czegoś | accessusverb |
| dojrzałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: dojrzały noun | mātūritāsnoun |
| dojrzały adjective o żywych organizmach: taki, który osiągnął dojrzałość; taki, który jest w pełni swego rozwoju | maturus [matura -um, maturior -or -us, maturissimus -a -um]adjective |
| dojrzały adjective taki, który postępuje jak dorosły; działa rozsądnie, mądrze, jest odpowiedzialny | maturus [matura -um, maturior -or -us, maturissimus -a -um]adjective |
| dojrzeć verb osiągnąć dojrzałość, pełnię rozwoju lub jakości | mātūrescōverb |
| dojrzeć verb przeprowadzić nadzór | aspiciōverb |
| dojrzeć verb uświadomić sobie | dispectoverb |
| dojrzeć verb zobaczyć coś niewyraźnego | aspicio [aspicere, aspexi, aspectus](3rd) TRANS |
| dojrzewać verb osiągać pełnię rozwoju; osiągać dojrzałość, dorosłość | mātūrescōverb |
| dojrzewanie noun okres życia między dzieciństwem a dorosłością; | adolescentia [adolescentiae](1st) F |
| dojść (potocznie, potoczny) osiągnąć orgazm verb | patrōverb |
| dojść verb osiągnąć jakąś granicę | pervenio [pervenire, perveni, perventus](4th) |
| dojść verb osiągnąć pewną miarę, liczbę, wielkość | pervenio [pervenire, perveni, perventus](4th) |
| dojść verb pojąć coś, zrozumieć, zbadać | patrōverb |
| dojść verb poruszając się, osiągnąć pewien cel; dotrzeć idąc | advenireverb |
| dok (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) basen portowy lub pływająca konstrukcja, zapewniające utrzymanie położenia statku w stałej pozycji noun | navalianoun |
| dokąd pronoun … pytajny, służący do pytania o długość trwania jakiejś czynności | quamdiupronoun |
| dokąd pronoun … pytajny, służący do pytania o miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | quopronoun |
| dokąd pronoun … względny, służący do łączenia zdania głównego z podrzędnym, gdy zdanie podrzędne określa miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | quōpronoun |
| dokądś pronoun …w wyrażeniu zastępujący kierunek dokładnie nieznany, będący jednocześnie celem | alicubipronoun |
| dokazywać (książkowy) osiągać zamierzony cel verb | patrōverb |
| dokazywać (potocznie, potoczny) bawić się w sposób nieskrępowany, płatać figle verb | scrutor [scrutari, scrutatus sum](1st) DEP |
| dokładać verb kłaść, dodawać coś do czegoś, co już jest | addereverb |
| dokładnie adverb w sposób dokładny, precyzyjny, staranny; z dbałością o szczegóły | examussimadverb |
| dokładność noun cecha tego, co dokładne | subtilitas [subtilitatis](3rd) F |
| dokładny adjective o człowieku: robiący coś starannie | subtilis [subtile, subtilior -or -us, subtilissimus -a -um]adjective |
| dokonać verb wykonać, stworzyć coś ważnego, istotnego dla jakiejś dziedziny | creatusverb |
| dokonać verb zrobić coś do końca, wykonać jakąś funkcję, czynność | patrōverb |
| dokonany (gramatyka) opisujący czynność, która się zakończyła adjective | perfectumadjective |
| doktor (potocznie, potoczny) (grzecznościowy) lekarz noun | doctor [doctoris](3rd) M |
| doktor noun stopień naukowy; | doctor [doctoris](3rd) M |
| doktryna noun podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy lub ideologii | disciplīnanoun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »