Polish | Latin |
---|---|
dźwięk noun fala akustyczna odbierana przez słuch człowieka; | sonitus [sonitus]noun sonus [soni]noun |
dźwiękonaśladowczy (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury adjective | onomatopoeticusadjective |
dźwiękonaśladownictwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (zobacz) onomatopeja noun | onomatopoeïanoun |
dźwiękowy adjective dotyczący dźwięku | cano [canere, cecini, cantus]adjective |
trójdźwięk (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji; noun | trias [triadis]noun trias harmonicanoun |