dźwięk w języku łacina

Polski	Łacina
dźwięk noun fala akustyczna odbierana przez słuch człowieka;	sonitus [sonitus]noun sonus [soni]noun
dźwiękonaśladowczy (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury adjective	onomatopoeticusadjective
dźwiękonaśladownictwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (zobacz) onomatopeja noun	onomatopoeïanoun
dźwiękowy adjective dotyczący dźwięku	cano [canere, cecini, cantus]adjective
trójdźwięk (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji; noun	trias [triadis]noun trias harmonicanoun

Historia wyszukiwania