cano meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| cano [canere, cecini, cantus] verb | bawićverb brzmieć(książkowy) być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk brzmieć(książkowy) zawierać określoną treść, myśl, wymowę, wydźwięk brzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięk graćverb grywaćverb odgrywaćverb odtwarzaćverb piać(ornitologia, ornitologiczny) o kogucie wydawać charakterystyczny koguci głos przepowiedziećverb rozegraćverb skandowaćverb strugać(potocznie, potoczny) udawać kogoś wieszczyć(książkowy) albo (podniośle) przepowiadać przyszłość zagraćverb zagraćverb zagraćverb zagraćverb śpiewać(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywać melodię głosem |
| cano [canere, cecini, cantus] noun | igrzysko(dawniej, dawny) impreza o charakterze niesportowym odgłosnoun pohukiwanie(ornitologia, ornitologiczny) niski dźwięk wydawany i powtarzany przez sowy i puchacze |
| cano [canere, cecini, cantus] adjective | dźwiękowyadjective |
| canon [canonis] noun | czynsznoun kanon(biblijny) zamknięty zbiór ksiąg uznany w Kościele za natchnione; kanon(kościelny) modlitwa eucharystyczna, część mszy świętej; kanon(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) lista norm, zasad, tekstów o podstawowym znaczeniu kanon(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ogólnie przyjęta zasada czy wzorzec (postępowania, estetyki, itp.); kanon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) forma muzyczna z powtarzającym się tematem; kanon(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pojedynczy przepis w kodeksie norma(technologia, technika, techniczny) dokument standaryzujący działalność badawczą, technologiczną, produkcyjną, usługową; |
| canonicus [canonici] noun | kanonik(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny katolicki uhonorowany członkostwem w kapitule katedralnej lub kolegiackiej; |
| canonizatio [canonizationis] noun | kanonizacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej; |
| canor [canoris] verb | stroićverb |
| canor [canoris] noun | melodia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) ciąg dźwięków, każdy o określonej wysokości i czasie trwania, rozpoznawany przez słuchacza jako jedna całość; |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »