Polish | German |
---|---|
sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem noun | das Gericht [des Gericht(e)s; die Gerichte]Substantiv |
sąd noun opinia w jakiejś sprawie lub o osobie | Meinung | UrteilSubstantiv |
Sąd Najwyższy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; noun | oberster GerichtshofSubstantiv |
Sąd Ostateczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie: moment, w którym Bóg dokona ostatecznego sądu nad ludźmi i określi, którzy z nich zostaną zbawieni, a którzy potępieni; noun | Das Jüngste GerichtSubstantiv |
sąd skorupkowy noun | der Ostrazismus [des Ostrazismus; die Ostrazismen]Substantiv |
sądownictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół instytucji wymiaru sprawiedliwości noun | das GerichtswesenSubstantiv |
sądownictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) władza sądowa sprawowana przez instytucje (1.1) noun | das GerichtswesenSubstantiv |
sądowy adjective związany z sądem (instytucją) | gerichtlich | GerichtAdjektiv |
sądzić verb mieć o czymś jakieś zdanie | glauben | beurteilen | denken | finden | halten | meinenVerb |
sądzić verb oceniać, jak należy zakwalifikować określony stan rzeczy z punktu widzenia prawa | beurteilen [beurteilte; hat beurteilt]Verb |
biegły sądowy | |
komornik sądowy phrase | der Gerichtsvollzieher [des Gerichtsvollziehers; die Gerichtsvollzieher]Phrase |
kurator sądowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba wyznaczona przez sąd do sprawowania nadzoru nad kimś i realizacją przez niego orzeczeń; noun | der Bewährungshelfer [des Bewährungshelfers; die Bewährungshelfer]Substantiv |
nierozsądek noun brak rozsądku | der LeichtsinnSubstantiv |
nierozsądnie adjective | unvernünftig [unvernünftiger; am unvernünftigsten]Adjektiv |
nierozsądnie adverb w sposób nierozsądny | leichtsinnig [leichtsinniger; am leichtsinnigsten]Adverb |
nierozsądny adjective bez rozsądku | unklug | unvernünftigAdjektiv |
osądzić verb | beurteilen [beurteilte; hat beurteilt]Verb |
podsądny noun | der AngeklagterSubstantiv |
postanowienie sądu phrase | der Gerichtsbeschluss [des Gerichtsbeschlusses; die Gerichtsbeschlüsse]Phrase |
posądzać verb zarzucać komuś coś, obwiniać kogoś | argwöhnen [argwöhnte; hat geargwöhnt]Verb |
pozasądowy adjective odbywający się bez udziału sądu | außergerichtlichAdjektiv |
przesąd noun praktyki wynikające z przesądu (1.1) | der Aberglaube [des Aberglaubens; —]Substantiv |
przesąd noun wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków; | der Aberglaube [des Aberglaubens; —]Substantiv |
przesądny adjective wierzący w przesądy; też: będący objawem przesądów | abergläubisch [abergläubischer; am abergläubischsten]Adjektiv |
przesądzać verb osądzać z góry | |
rozsądek noun intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; | die Vernunft [der Vernunft; —]Substantiv |
rozsądnie adverb w sposób rozsądny | weise [weiser; am weisesten]Adverb |
rozsądny adjective taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny | abgeklärt [abgeklärter; am abgeklärtesten]Adjektiv |
samosąd phrase | die Lynchjustiz [der Lynchjustiz; —]Phrase |
Wysoki Sądzie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) forma zwracania się do sądu interjection | Euer Ehren | Hohes GerichtInterjection |
zdrowy rozsądek noun rzeczowe myślenie | der gesunde MenschenverstandSubstantiv |