norma meaning in German

Polish	German
Norma noun imię żeńskie;	das Winkelmaß [des Winkelmaßes; die Winkelmaße]Substantiv
norma noun ogólnie przyjęta zasada;	die Norm [der Norm; die Normen]Substantiv
norma językowa (językoznawstwo, językoznawczy) sposób realizacji określonego systemu językowego zgodny ze zwyczajem panującym w danej wspólnocie komunikatywnej; noun	die Sprachnorm [der Sprachnorm; die Sprachnormen]Substantiv
norma prawna noun	das Gesetz [des Gesetzes; die Gesetze]Substantiv
normalizacja noun doprowadzenie czegoś do normalnego stanu	die Normalisierung [der Normalisierung; die Normalisierungen]Substantiv
normalizacja noun opracowanie i wprowadzenie norm w zakresie danych czynności	die Normalisierung [der Normalisierung; die Normalisierungen]Substantiv
normalizować verb doprowadzać do normalnego stanu	normalisieren [normalisierte; hat normalisiert]Verb
normalizować verb opracowywać oraz wprowadzać jednolite normy w danej dziedzinie	normen \| normierenVerb
normalizować verb powracać do normalnego stanu	sich normalisierenVerb
normalnie adverb w sposób normalny, standardowo	das normal [des Normals; die Normale]Adverb
normalność noun cecha tego, co normalne; brak dziwactw	die Normalität [der Normalität; —]Substantiv
normalny (chemia, chemiczny) odnoszący się do stężenia normalnego, określający stężenie normalne adjective	das normal [des Normals; die Normale]Adjektiv
normalny adjective zgodny z normą, uchodzący za taki, jaki powinien być	das normal [des Normals; die Normale]Adjektiv
Norman phrase	der Normanne [des Normannen; die Normannen]Phrase
Normandczyk noun mężczyzna z Normandii	NordmannSubstantiv
Normandia (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna w północnej Francji; noun	die Normandie [der Normandie; —]Substantiv
normandzki adjective związany z Normandią, dotyczący Normandii, pochodzący z Normandii	der Normanne [des Normannen; die Normannen]Adjektiv
normatywność noun cecha tego, co normatywne;	NormativitätSubstantiv
normatywny (językoznawstwo, językoznawczy) określający zewnętrzne normy bądź zalecenia językowe adjective	normativ [normativer; am normativsten]Adjektiv
normatywny adjective określający obowiązujące normy	normativ [normativer; am normativsten]Adjektiv
normański adjective związany z Normanami, dotyczący Normanów	der Normanne [des Normannen; die Normannen]Adjektiv
anormalnie adverb w sposób anormalny	unnormalAdverb
anormalność noun cecha tego, co anormalne; cecha tych, którzy są anormalni	AbnormalitätSubstantiv
anormalny adjective odbiegający od normy, niezgodny z normą	abnormAdjektiv
Dolna Normandia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawny region administracyjny w północnej Francji; noun	die Basse-Normandie [der Basse-Normandie; —]Substantiv
gramatyka normatywna (językoznawstwo, językoznawczy) gramatyka skupiająca się na dyktowaniu norm gramatycznych; noun	normative GrammatikSubstantiv
nienormalnie adverb w sposób nienormalny	unnormalAdverb
nienormalność noun odchylenie od normy	Abnormität \| AnomalieSubstantiv
nienormalny adjective taki, który odbiega od pewnej normy	abnormAdjektiv
stężenie normalne (chemia, chemiczny) liczba gramorównoważników substancji w roztworze odniesiona do jednostki objętości; noun	die Normalität [der Normalität; —]Substantiv
Wyspy Normandzkie (geografia, geograficzny) grupa wysp w kanale La Manche; noun	Kanalinseln \| Normannischen InselnSubstantiv

↑

norma meaning in German

Your history

Online dictionaries

Might be interested