Polish-German dictionary »

des meaning in German

PolishGerman
des (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk d obniżony o półton;
noun

DesSubstantiv

Des-dur (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku des (w zapisie nutowym z pięcioma bemolami)
noun

das Des-Dur [des Des-Dur(s); —]Substantiv

desantowiec (wojskowość, wojskowy) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) okręt służący do desantu morskiego
noun

LandungsfahrzeugSubstantiv

deseczka (potocznie, potoczny) (zdrobniale) od: deska
noun

das Brettchen [des Brettchens; die Brettchen]Substantiv

desensytyzacja (psychologia, psychologiczny) terapia polegająca na redukowaniu intensywności reakcji lękowej;
noun

DesensibilisierungSubstantiv

deser (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) danie, najczęściej słodkie, serwowane po daniu głównym
noun

Dessert | Nachspeise | NachtischSubstantiv

deses (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk d obniżony o cały ton;
noun

DesesSubstantiv

desnoun
ozdobny, powtarzający się wzór – drukowany, tkany lub wytłaczany na powierzchni czegoś

das Muster [des Musters; die Muster]Substantiv

design (zawód, zawodowy, zawodowo) (sztuka) stylistyka jakiegoś przedmiotu, projektu; zespół cech charakterystycznych dla projektanta, firmy itp.
noun

das Design [des Designs; die Designs]Substantiv

design (zawód, zawodowy, zawodowo) (sztuka) wzór, projekt wyrobu przemysłowego; także zajmowanie się wzornictwem przemysłowym
noun

das Design [des Designs; die Designs]Substantiv

designer (zawód, zawodowy, zawodowo) (sztuka) specjalista od designu, projektant wzorów dla wyrobów przemysłowych
noun

der Designer [des Designers; die Designer]Substantiv

deska noun
podłużny, płaski sprzęt, np. sportowy, domowy, kuchenny

das Brett [des Brett(e)s; die Bretter]Substantiv

deska noun
płaski kawałek drewna;

das Brett [des Brett(e)s; die Bretter]Substantiv

deska do krojenia noun
deska kuchenna, wykonana najczęściej z drewna, rzadziej z plastiku lub ceramiki, służąca do krojenia i przygotowywania żywności

Schneidbrett | SchneidebrettSubstantiv

deska do prasowania noun
specjalny podłużny blat do prasowania ubrań, rzeczy z tkaniny

das Bügelbrett [des Bügelbrett(e)s; die Bügelbretter]Substantiv

deska podłogowa noun

die Diele [der Diele; die Dielen]Substantiv

deska rozdzielcza (technologia, technika, techniczny) (motoryzacja) element wyposażenia samochodu umieszczony przed kierowcą zawierający wskaźniki, regulatory i przełączniki;
noun

das Armaturenbrett [des Armaturenbrett(e)s; die Armaturenbretter]Substantiv

deska sedesowa noun
element przykrywający muszlę klozetową, zwykle składający się z siedziska i pokrywy, umożliwiającej zamknięcie muszli

KlobrilleSubstantiv

deska snowboardowa (sport, sportowy) szeroka deska mocowana do butów specjalnymi wiązaniami i służąca do zjeżdżania po śniegu;
noun

das Snowboard [des Snowboards; die Snowboards]Substantiv

deska surfingowa (sport, sportowy) szeroka profilowana deska służąca do uprawiania surfingu
noun

das Surfbrett [des Surfbrett(e)s; die Surfbretter]Substantiv

deska zjazdowa (sport, sportowy) szeroka deska mocowana do butów specjalnymi wiązaniami i służąca do zjeżdżania po śniegu;
noun

das Snowboard [des Snowboards; die Snowboards]Substantiv

deskorolka (sport, sportowy) deska na kółkach, służąca do rekreacji oraz sportu;
noun

das Skateboard [des Skateboards; die Skateboards]Substantiv

Desna (geografia, geograficzny) rzeka w Rosji i na Ukrainie, najdłuższy, lewostronny dopływ Dniepru;
noun

DesnaSubstantiv

despekt (przestarzałe, przestarzały) postępek uchybiający komu
noun

DespektionSubstantiv

desperacja noun
zwątpienie w powodzenie działań

die Hoffnungslosigkeit [der Hoffnungslosigkeit; —]Substantiv

desperat noun
człowiek, który stracił nadzieję na coś; ktoś, kto jest gotowy na wszystko, bez zwracania uwagi na konsekwencje

VerzweifelteSubstantiv

despota (historia, historyczny, historycznie) tytuł dworski w Cesarstwie Bizantyjskim, nadawany honorowo synom lub zięciom cesarzy;
noun

der Despot [des Despoten; die Despoten]Substantiv

despota (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) władca absolutny, mający nieograniczoną władzę
noun

der Despot [des Despoten; die Despoten]Substantiv

despotyczny (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z despotyzmem jako formą rządów lub z despotą
adjective

despotisch | herrschsüchtigAdjektiv

despotyczny (książkowy) narzucający własną wolę i wymagający od innych bezwzględnego posłuszeństwa
adjective

herrisch [herrischer; am herrischsten]Adjektiv

despotyzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) bezwzględna i nieograniczona władza, opierająca się na terrorze oraz nieprzestrzeganiu praw i wolności obywatelskich
noun

die Despotie [der Despotie; die Despotien]Substantiv

destabilizacja noun
zachwianie równowagi, zakłócenie porządku, wprowadzenie chaosu

DestabilisierungSubstantiv

destalinizacja (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) likwidowanie stalinizmu, proces odchodzenia od stalinizmu;
noun

EntstalinisierungSubstantiv

destrukcja noun
niszczenie, zniszczenie, rozpad

die Vernichtung [der Vernichtung; die Vernichtungen]Substantiv

destrukcyjny adjective
mający własność niszczenia czegoś lub burzenia jego struktury

destruktiv | zerstörend | zerstörerischAdjektiv

destruktywny adjective
powodujący rozprężenie lub zniszczenie

destruktiv [destruktiver; am destruktivsten]Adjektiv

destylacja (chemia, chemiczny) sposób rozdziału substancji wykorzystujący różnicę w prężnościach par (temperaturach wrzenia);
noun

die Destillation [der Destillation; die Destillationen]Substantiv

destylator (technologia, technika, techniczny) aparat służący do destylacji
noun

der Destillierapparat [des Destillierapparat(e)s; die Destillierapparate]Substantiv

destylowany (chemia, chemiczny) poddany procesowi destylacji
adjective

destilliertAdjektiv

desygnat (językoznawstwo, językoznawczy) (logika, logiczny) dowolny obiekt, do którego zastosowanie danej nazwy ma sens;
noun

Denotat | ReferentSubstantiv

12