bel meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| bel (fizyka, fizyczny) bezwymiarowa jednostka wyrażająca porównanie dwu wielkości równe logarytmowi dziesiętnemu ich stosunku, zwykle stosowana do określania głośności, mocy akustycznej źródła dźwięku, stopnia wzmocnienia sygnału itp.; noun | BelSubstantiv |
| bela (drukarstwo, drukarski) arkusze papieru w określonej liczbie noun | der Ballen [des Ballens; die Ballen]Substantiv |
| bela noun opakowany prostopadłościan różnych sprasowanych materiałów np. wełny, liści tytoniu itp. | der Ballen [des Ballens; die Ballen]Substantiv |
| bela noun zwój np. papieru, tkaniny | der Ballen [des Ballens; die Ballen]Substantiv |
| bela cylindryczna | |
| Belebej (geografia, geograficzny) (administracja) miasto rejonowe w Republice Baszkortostanu, w azjatyckiej części Rosji; noun | BelebeiSubstantiv |
| beletrystyczny (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) związany z beletrystyką adjective | belletristischAdjektiv |
| beletrystyka noun | die Belletristik [der Belletristik; —]Substantiv |
| Belfast (geografia, geograficzny) stolica Irlandii Północnej, noun | das Belfast [des Belfastu; —]Substantiv |
| Belfort (geografia, geograficzny) (administracja) miasto we wschodniej Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté; noun | BelfortSubstantiv |
| belg noun | der Belgier [des Belgiers; die Belgier]Substantiv |
| Belg noun obywatel Belgii | der Belgier [des Belgiers; die Belgier]Substantiv |
| Belgia (geografia, geograficzny) państwo w Europie Zachodniej ze stolicą w Brukseli; noun | Belgien [Belgien(s); —] (Königreich Belgien) (Staat in Westeuropa)Substantiv |
| Belgijka noun obywatelka Belgii | die Belgierin [der Belgierin; die Belgierinnen]Substantiv |
| belgijski adjective odnoszący się do Belgii lub Belgów | belgisch [belgischer; am belgischsten]Adjektiv |
| Belgrad noun stolica Serbii; | Belgrad [Belgrad(s); —] (Hauptstadt von Serbien)Substantiv |
| belgradczyk noun mieszkaniec Belgradu | BelgraderSubstantiv |
| belgradka noun mieszkanka Belgradu | BelgraderinSubstantiv |
| belgradzki adjective związany z Belgradem (stolicą Serbii) | BelgraderAdjektiv |
| Belial (biblijny) jeden z upadłych aniołów w judaizmie i chrześcijaństwie; noun | BelialSubstantiv |
| Belize (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Belmopanie; noun | BelizeSubstantiv |
| Belizenka noun obywatelka Belize | BelizerinSubstantiv |
| Belizeńczyk noun obywatel Belize | BelizerSubstantiv |
| belizeński adjective związany z Belize, dotyczący Belize lub jego mieszkańców | belizischAdjektiv |
| belka (technologia, technika, techniczny) w wagach element łączący szalki i osadzony lub zawieszony punktowo noun | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
| belka (technologia, technika, techniczny) zwykle poziomy element konstrukcyjny przenoszący obciążenie noun | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
| belka noun długi, obrobiony pień drzewa | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
| belkowanie (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) najwyższy, poziomy, trójdzielny człon starożytnych budowli spoczywający na kolumnach lub ścianach; noun | das Gebälk [des Gebälk(e)s; die Gebälke]Substantiv |
| belladona | |
| belladonna (botanika, botaniczny) Atropa belladonna L., pokrzyk wilcza jagoda noun | TollkirscheSubstantiv |
| belle époque | |
| Belmopan (geografia, geograficzny) stolica Belize; noun | BelmopanSubstantiv |
| belona (ichtiologia, ichtiologiczny) Belone belone, gatunek ryby morskiej o długim ciele; noun | HornhechtSubstantiv |
| Beludżystan (geografia, geograficzny) (administracja) prowincja w południowo-zachodnim Pakistanie; noun | BelutschistanSubstantiv |
| Beludżystan (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w południowo-zachodniej Azji; noun | BelutschistanSubstantiv |
| belweder (architektura, architektoniczny) widokowy budynek ogrodowy położony na wzniesieniu; noun | AussichtturmSubstantiv |
| Belzebub (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: demon, władca piekieł i złych duchów; noun | der Beelzebub [des (des) Beelzebubs; —]Substantiv |
| Abel noun imię męskie; | AbelSubstantiv |
| Abelard noun imię męskie; | AbelardSubstantiv |
| abelek noun | das Kalbsleder [des Kalbsleders; die Kalbsleder]Substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »