apel meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| apel (edukacja, edukacyjny) zbiórka uczniów w szkole, harcerzy na obozie itp. w celu sprawdzenia obecności, odczytania rozkazów (poleceń) noun | der FahnenappellSubstantiv |
| apel (wojskowość, wojskowy) zbiórka wszystkich żołnierzy w jednostce noun | der Appell [des Appells; die Appelle]Substantiv |
| apel noun publiczne wezwanie skierowane do jakiegoś ogółu do podjęcia działań lub uczestniczenia w czymś | der Appell [des Appells; die Appelle]Substantiv |
| apelacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) odwołanie się od decyzji sądu do wyższej instancji noun | die Berufung [der Berufung; die Berufungen]Substantiv |
| apelatiwum noun | das Appellativum [des Appellativums; die Appellativa]Substantiv |
| apelatyw (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa, która może się odnosić do dowolnego egzemplarza danej klasy przedmiotów, w odróżnieniu od nazwy własnej, która odnosi się do konkretnej jednostki noun | das Appellativum [des Appellativums; die Appellativa]Substantiv |
| apelować (książkowy) wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem verb | appellieren [appellierte; hat appelliert] (an mit Akkusativ)Verb |
| kapela (etnografia, etnograficzny) ludowy zespół muzyczny noun | die Kapelle [der Kapelle; die Kapellen]Substantiv |
| kapela (przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) każdy inny zespół muzyczny, zwłaszcza amatorski i rockowy noun | Band | Rockband | RockgruppeSubstantiv |
| kapelan (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny duszpasterzujący w wojsku, więzieniu, szpitalu, żeńskim domu zakonnym albo w prywatnej kaplicy; noun | der Kaplan [des Kaplans; die Kapläne]Substantiv |
| kapelmistrz (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent noun | der Kapellmeister [des Kapellmeisters; die Kapellmeister]Substantiv |
| kapelusik (zdrobniale) od: kapelusz noun | das Hütchen [des Hütchens; die Hütchen]Substantiv |
| kapelusik noun mały kapelusz | das Hütchen [des Hütchens; die Hütchen]Substantiv |
| kapelusz (odzieżownictwo) rodzaj nakrycia głowy z rondem i częścią wypukłą w środku; noun | die Hut [der Hut; —]Substantiv |
| kapelusz myśliwski | |
| kapelusznik (rzemiosło, rzemieślniczy) wytwórca kapeluszy noun | der Hutmacher [des Hutmachers; die Hutmacher]Substantiv |
| rondo kapelusza noun | die Krempe [der Krempe; die Krempen]Substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »